# 015 - Antonella Martinez

Wanneer ik de volgende ochtend wakker werd, was Zayn de eerste persoon aan wie ik dacht. Ik kon maar niet achterhalen wat ik hem zou fout hebben gedaan. Hoorde hij niet blij te zijn dat ik nog met andere jongens kon communiceren na alles met Jake? Ik zuchtte diep en kwam overeind zitten. Ik nam mijn gsm van het nachtkastje en zag dat ik nog een berichtje had van vannacht. Eigenlijk ochtend. Dave. Zoals ik had gedacht. Hij zou vast nog hebben geantwoord. Iets doen vanavond? (: Ik glimlachte breed toen ik zijn smsje las. Wat zou hij in gedachten hebben? Ik was er wel enorm benieuwd naar. Tuurlijk! Wat heb je in gedachten meneer Franco? (: Ik legde mijn gsm opnieuw op het nachtkastje nadat ik het smsje had verzonden. Waarschijnlijk lag hij nu nog te slapen. Ik keek even op de klok in mijn kamer. Twaalf uur. Eigenlijk had ik niet overdreven lang geslapen. Ik haalde even mijn hand door mijn haren. Ergens was ik teleurgesteld dat Zayn me niets meer had gestuurd. Hopelijk stuurde hij me iets vandaag of kwam hij me bezoeken. Zo niet, dan zou ik zelf het initiatief moeten nemen om hem iets te sturen of te bezoeken. Ik werd uit mijn gedachten gesleurd door de trilfunctie van mijn gsm. Opnieuw Dave. Blijkbaar sliep hij toch niet meer. Surprise, surprise! (; Trek iets leuk aan! Ik kom je vanavond ophalen. Ik fronste even mijn wenkbrauwen toen ik begon na te denken wat hij in hemelsnaam in gedachten zou kunnen hebben. Ik kon echt niet op een idee komen. Als laatste stuurde ik hem mijn adres. Thanks, see you tonight beautiful. (: Ik glimlachte bij zijn charmant gedrag. Hij was wel een lieve jongen. Nu maar even een douche nemen en luieren tot vanavond!

Nadat ik een verfrissende douche had genomen en mijn comfortabele kleren had aangetrokken, liep ik de trap af. Dolores zat voor een keertje niet op de bank. Vreemd. Zou ze naar vrienden zijn? "Dolores?" riep ik door het huis en ik keek rond. Ze kwam uit de keuken met een fles frisdrank en ze keek me aan. "Wat?" vroeg ze terwijl ze me met een schuin hoofd aankeek. "Euhm. Vanavond heb je het huis weer voor jou alleen." deelde ik haar mee. Ze glimlachte breed. "Daar kan ik mee leven!" Ik grinnikte zachtjes en plofte op de bank neer. "Vertel me nu eens waar mama en papa zijn." zei ik, want nog steeds begreep ik het niet goed. Ook Dolores nam plaats op de bank en ze zette de fles met frisdrank naast haar. "Gisterenavond zijn ze nog thuis gekomen om hun koffers snel te maken en dan zijn ze vertrokken. Ik ben vergeten naar waar, Anto. Dat hoef je me dus niet te vragen. Ze zouden vandaag nog bellen en volgens mij bleven ze drie à vier dagen." legde ze me uit. Ik trok even mijn wenkbrauwen op en maakte een oh gebaar met mijn mond. Dit vond ik best raar. Nog nooit was dit eerder gebeurd dat onze ouders plots zo haastig op zakenreis moesten. Normaal gezien wisten ze het een heletijd vooraf. Voor alles een eerste keer blijkbaar? Ik zuchtte diep. "En wat zijn jouw plannen voor vandaag?" vroeg ik dan maar aan mijn zus. Ik kon het antwoord al raden. "Films kijken waarschijnlijk. Misschien dat ik nog even naar Nathan ga." antwoordde ze. Het antwoord films kijken had ik wel verwacht van haar, maar naar Nathan gaan? Nathan was namelijk de buurjongen en altijd had ik al gedacht dat hij een oogje had op Dolores. Ik wiebelde even met mijn wenkbrauwen. "Nathan dus." zei ik met een grijns. Ze gooide een kussen naar mijn hoofd. "Hij moet gewoon babysitten op zijn kleine broertje en hij wilt gezelschap." legde ze uit. Ik knikte kort, maar de grijns bleef op mijn gezicht staan. "Anto! Haal die grijns van je gezicht! Er is helemaal niets tussen Nathan en mij! Dat zal ook nooit gebeuren!" Ik kreeg mijn gezicht terug in de plooi en keek haar serieus aan. "Dat heb ik ook helemaal niet gezegd?" merkte ik op. Ze kon er niets meer op zeggen en daarom wendde ze haar blik maar naar de televisie. "Wat ga jij eigenlijk doen aangezien je vanavond weer niet thuis bent?" vroeg Dolores na een tijdje. Kort haalde ik mijn schouders op. "Ik heb eigenlijk geen idee." bekende ik. "Dave komt me vanavond ophalen." vervolgde ik. Dolores keek mij opnieuw aan. "Dave?" vroeg ze met een vragend toontje in haar stem. "En Zayn dan? Ik dacht dat je weer zoveel contact met hem had?" zei ze. Ik knikte kort. "Ja, is ook zo. Maar we zien elkaar vandaag niet, volgens mij." zei ik zachtjes en sloeg mijn ogen neer. Dolores zei niets meer en keek dan terug naar de televisie. Het zou vast een middagje films kijken worden met mijn zus, aangezien ik toch niets te doen had. Nu mijn zus weer over Zayn was begonnen, bleef hij de hele middag in mijn hoofd spoken.