003/ Sophia Monroe Moore

Hij stormde op me af, pakte me op en rende naar de zee. “Sean! No, let me go!” Ik schreeuwde en probeerde los te komen maar hij had me zo stevig vast dat ik niet los kon komen. Hij rende met me de zee in. “Sean!” schreeuwde ik. Hij hield me stevig vast boven het water, keek me aan met zijn mooie heldere ogen en kwam met zijn gezicht dichterbij.

Zachtjes drukte hij zijn lippen op de mijne. Ik kuste hem eventjes terug maar al snel trok ik terug en duwde me weg waardoor ik viel in het ondiepe water. Ik stond op “I'm sorry I..” en voor ik mijn zin kon afmaken liep ik weg met tranen in mijn ogen. “Sophia! I'm sorry!” schreeuwde hij me nog na. Ik liep zo snel als ik kon verder. Ik veegde mijn tranen weg maar dat maakte niet veel uit want ze bleven komen. Hoe kon ik nu zo stom zijn? Ik heb hem nu vast pijn gedaan.. Maar ik wil hem niet ook verliezen als vriend..
Ik liep naar de bushalte en zag dat er over 2minuten een bus kwam richting school. Ik zette me neer en wachtte op de bus. Toen kreeg ik een sms van Marcey mijn beste vriendin. 'Where are you?' en nog voor ik kon antwoorden kreeg ik een sms van Sean.'I love you. I always have and always will..' Ik slikte even en er rolde een traan van mijn gezicht.
Op school aangekomen liep ik meteen naar het secretariaat om te melden dat ik op school was aangekomen. De leerkracht vroeg waarom ik te laat was. Ik legde uit dat ik me overslapen had en dus mijn bus had gemist. Ze geloofde me en zei dat ik meteen naar mijn klas moest gaan. De rest van de dag kreeg ik het maar niet uit mijn hoofd. Die kus.. Het was geweldig maar ik kon het niet.. Maar het was gewoon perfect.. Te perfect..
De leerkracht wees me er een paar keer op dat ik moest stoppen met dromen. Maar ik faalde dus zorgde Marcey dat ze me niet opnieuw moest aanspreken. Want dan moest ik waarschijnlijk naar de directeur. “What's wrong?” Fluisterde ze. “I'll tell you outside” Ze knikte goedkeurend en luisterde terug aandachtig naar de leerkracht.
De bel ging en iedereen stormde het klaslokaal uit. Ik stond rustig op en liep samen met Marcey naar buiten. “Sophia, wait a minut!” riep de leerkracht streng. “I'll wait by your locker” ik knikte en draaide me richting mijn leerkracht. “What's wrong?” Zei ze bezorgd. “Nothing, i'm just tired, it wont happen again, i promis!” Zei ik geruststellend. “Well okay then..”
Ik opende mijn kluisje en legde mijn boeken er in. “So tell me hun what's wrong?” -“Sean” zei ik terwijl ik naar beneden keek en aan mijn kleding prulde. “What did he do?” Zei ze terwijl ze me streng aan keek. er viel een ongemakkelijke stilde. Zachtjes zei ik “He kissed me” Ze schrok en trok me in een knuffel.
De bel ging en we wandelde naar de kantine ik pakte een bordje en een dienblad net zoals Layla. We namen alle twee een lekker broodje gezond en liepen naar buiten. We kozen een tafeltje afgelegen van de andere tafeltjes en gingen zitten. “So tell me what are you going to do now?” Vroeg ze berzorgd.