Hoofdstuk 2: De hoop.
Na maanden van hoop en verbetering in het leven van de mensen, ontvingen ze het nieuws dat de Vrouwe en de man zich hadden verloofd, en de hele stad was vol van vreugde.
Overal brandden kaarsen, werden liederen gezongen en waren er feesten ter ere van de verloving.
Tot de bruiloft duurde het nog wel even, maar in die tijd was de Vrouwe vaker in het dorp, al liep ze met een nonnenkap diep over haar ogen getrokken. Misschien wilde ze in anonimiteit genieten van de vreugde, of misschien verborg ze iets. De stedelingen merkten haar nauwelijks op.
Terug in haar kasteel liet de Vrouwe het werk over aan het Schoonmaakgezelschap en sloot zichzelf regelmatig alleen op in haar kamer. Dan ontving ze niemand.
Haar verloofde liet haar dan met rust, hij wist zijn plaats. Zijn plaats was naast de Vrouwe. Niet voor haar, niet achter haar.
Spoedig zou de Vrouwe benoemd worden tot koningin, en zou het gehele koninkrijk zich hullen in een onbekende duisternis.
Overal brandden kaarsen, werden liederen gezongen en waren er feesten ter ere van de verloving.
Tot de bruiloft duurde het nog wel even, maar in die tijd was de Vrouwe vaker in het dorp, al liep ze met een nonnenkap diep over haar ogen getrokken. Misschien wilde ze in anonimiteit genieten van de vreugde, of misschien verborg ze iets. De stedelingen merkten haar nauwelijks op.
Terug in haar kasteel liet de Vrouwe het werk over aan het Schoonmaakgezelschap en sloot zichzelf regelmatig alleen op in haar kamer. Dan ontving ze niemand.
Haar verloofde liet haar dan met rust, hij wist zijn plaats. Zijn plaats was naast de Vrouwe. Niet voor haar, niet achter haar.
Spoedig zou de Vrouwe benoemd worden tot koningin, en zou het gehele koninkrijk zich hullen in een onbekende duisternis.
Reageer (3)
je hebt echt schrijftalent!
1 decennium geledencool mooi geschreven
ik ga verder lezen 
<33
1 decennium geledenmann,, je sgrijft goed johh! <3
1 decennium geledenx
M|M