032

Zayn begon keihard te trillen. Ik rende snel de hotelkamer uit en hoorde dat hij me achterna liep. Binnen twee seconden stond ik op het strand. 'Je bent te laat?!' schreeuwde Zayn woest. Ik knikte en veegde een traan weg. 'Je gaat eraan.' zei hij kil en veranderde in zijn wederhelft. Hij kwam met een rotvaart op me aflopen en duwde me omver. 'Zayn!' gilde ik. 'Doe normaal!' Hij gaf een grom terug en kwam weer op me af. Snel stond ik op en ging net op tijd aan de kant. Nu had ik een kans. Ik sloeg mijn armen van achteren om zijn romp heen. 'Sorry Zayn. Maar het is de enige manier om je te laten stoppen.' zei ik zacht en brak een rib. Een jank verliet zijn bek en meteen veranderde hij weer terug. Ik keek op toen er iemand ineens begon te schreeuwen. 'Ow nee.' zei ik en zag Harry verward kijken. 'Harry. Please ga naar binnen en pak een broek voor Zayn en leg een verbanddoos klaar.' zei ik en draaide me met mijn gezicht de andere kant op. 'Ik haat je.' bracht Zayn vermoeid uit. Na drie minuten was Harry weer terug met een broek. 'Doe die bij hem aan aub.' zei ik snel. 'Ja klaar.' zei Harry en keek verward. Ik draaide me om en tilde Zayn op. 'Ik haat je zo erg.' zei hij en kneep zijn ogen dicht. Hij klemde zijn kakaen op elkaar en sloeg zijn armen om zijn ribben heen. 'Wat heb je gedaan?' vroeg Harry die nog steeds verbaasd stond te kijken. 'Rustig maar ik heb alleen maar één rib gebroken.' 'Maar... Maar...' stamelde hij en keek me nog steeds met grote ogen aan. 'Dit is niet de manier hoe ik wilde dat je erachter kwam.' zei ik zacht en liep hem voorbij. 'Andy!' riep Harry en kwam naast me lopen. 'Ik leg het je straks uit.' zei ik. 'Ja is goed.' zei Harry en bleef naast me lopen. Snel liep ik verder naar het hotel en trapte de hotelkamerdeur keihard open. Meteen keek iedereen onze kant op en stopte met praten. 'Nou ga dan aan de kant.' zei ik en legde Zayn op de bank neer. 'Harry eerst je pols.' zei ik en pakte de eerste verbandrol. 'Wat is er met mijn pols?' vroeg hij maar gaf toch zijn arm.