H42

Mijn handen en neus drukken nog even tegen het raam. Dan ruk ik me los van het raam en ren ik naar mijn deuren. Al snel ben ik buiten en ren ik de gang uit. Ik ren de trap af, weer spijt het me dat mijn draak nog steeds is uitgekomen, dan ren ik naar de deur die leid naar dat vliegveld/parkje. Mijn handen smijten die deuren open en ik zie een groep draken en wezens naast elkaar om iemand heen staan. Gefluister klinkt op uit de groep. Nieuwschierig ga ik op mijn tenen staan.
Nog steeds zie ik niets, en boos kijk ik rond. Ik wil weten wat er gebeurd daar. Ik ren naar mijn redding, een boom, en klim er in. Vanuit de boom kruin kijk ik naar beneden. Een jongetje met zwart haar staat in het midden van de groep. Eragon staat voor hem, ik zie hoe hij door zijn knie gaat en de jongen zijn hand pakt. De jongen kijkt hem raar aan, met een frons van woede en angst.
Ik probeer iets meer naar boven te klimmen en krijg een beter uitzicht. Ik zie bekende gezichten om de jongen heen. Ik zie Pellý en verschillende andere. Dan zie ik Aryen, hij staat verstijft met boze ogen. Zijn armen trillen langs zijn zij. Zijn tanden bijten zijn lippen open. Bloed vormt zich op zijn lip. Ik kijk weer naar de jongen, hoe kan dat zo'n kleine jongen zo veel boze blikken activeerd?
Dan zie ik de jongen zijn gezicht draaien, hij kijkt mij recht aan. Ik knipper met mijn ogen en staar terug. Opeens gaan vele gezichten mijn kant op. Pellý degene die de jongen van zijn draak tilde wenkt mij langzaam en ik spring uit de boom. Het zelfde geïrriteerde gevoel als toen iedereen naar mij keek toen ik had gevochten met Nicos spelt weer op. Dan sta ik naast Pellý en achter Eragon en de jongen.
'Lilith, dit is Metsa. Hij is de zoon van de dochter van de dochter van Galbatorix.' Ik weet niet wat ik daar op moet antwoorden.
'Eh, oke?' Ik kijk gewoon naar de jongen. Natuurlijk weet ik wie Galbatorix is, dat is die slechte koning die Eragon een eeuw geleden heeft moeten vermoorden.
Opeens rukt de jongen zijn hoofd mijn kant op. Hij gegint te schreeuwen.
'Het is niet waar! Het is niet wáár! Ik ben niet slecht! Ik ben niet als mijn overgrootvader! Ik heb zijn slechtheid niet geërfd!' Metsa krijgt boze tranen in zijn ogen.
Eragon legt zijn hand op zijn schouder,'Metsa, niemand zegt dat j-'
'Maar jullie denken het wel, ja, zelfs jij! Ik voel het! Quinten Pellý beloofde me geluk, nu ik hier ben zie ik in dat hij loog! Jullie haten me! Jullie haten me!' Een boos gevoel stroomt door mijn lichaam en voordat ik het door heb gaat mijn hand naar voren. Voordat iemand me tegen kan houden zit ik boven op Metsa en heb ik hem 2 keer in zijn gezicht geslagen.