Chapter 6

And I'm not prepared, sorry is never there when you need it.
      Met open mond staarde ik Harry na. Zijn krullen verdwenen uit het zicht en ik hapte naar adem. Wat? Meteen vloog de keukendeur weer open en verscheen Liam, die me vragend aankeek. Hij stapte naar de koelkast en haalde er een fles cola uit. Daarna, zonder me een blik waardig te gunnen pakte hij een glas en schonk hem vol. Mijn blik liet ik op de keukenvloer rusten en beet hard op mijn lip. Liam probeerde mijn blik nog een keer te vangen en bleef in de deuropening staan.
      'Hazza just went upstairs, mumbling something about needing you.' Mijn ogen schoten omhoog en Liam glimlachte, alsof hij niks door had. Zijn bruine ogen vriendelijk en geruststellend. Ik knikte kort en sprong van het aanrecht, voor ik Liam naar de woonkamer volgde. Zayn en Niall zaten helemaal in hun spelletje en Harry was kennelijk weer terug naar beneden gekomen. Liam trok zijn wenkbrauw op en keek naar mij.
      'I thought you went upstairs?' vroeg Liam verbaasd en Harry keek hem grinnikend aan. Hij schudde zijn wilde bos krullen en ik zuchtte. De bonkende hoofdpijn werd gewoon vervelend.
      'I'm going to take a nap, I'll see you guys later,' fluisterde ik en liep naar de trap. Mijn beweging staakte ik toen Harry's stem mijn aandacht trok.
      'Do you need anything? Water, maybe some more asprines?' Ik knipperde met mijn ogen en keek hem recht aan. Zijn groene ogen boorden zich in de mijne, vragend, verlangend. Ik knikte langzaam en Harry sprong meteen op, voor hij naar de keuken rende en ik de trap op liep.
      'Lou?' fluisterde Harry toen hij de kamer binnen stapte en de deur achter zich sloot. Ik rolde me op mijn andere zij, zodat ik hem aan kon kijken. Harry plaatste het glas water op het nachtkastje en ging op de rand van het bed zitten. Hij haalde even zijn hand door mijn haar en keek me lang aan voor hij iets zij. Zijn blik op het bed gericht.
      'Did I do something wrong?' Mijn mond zakte open en ik keek hem met grote ogen aan. Ik schudde mijn hoofd, langzaam, bang om mezelf nog meer pijn te doen. Harry richtte zijn blik op mij, angst en teleurstelling waren duidelijk af te lezen in zijn helder groene ogen.
      'Why'd you think that?' vroeg ik zachtjes, geschokt. Ik pakte zijn hand en hield hem stevig vast. Hij haalde zijn schouders op en zuchtte.
      'Don't know, you just... You jump practically everytime I touch you. It scares me.'
      'Harry,' fluisterde ik sussend en ging rechtop zitten. 'That's not because you did something wrong. It is all far from wrong. I just don't want the lads to know already, do you understand that? And Eleanor, I still have to talk to Eleanor and what if management won't approve?'
      'I do, but, this, us, is real, right?' Ik knikte.
      'Ofcourse it is,' antwoordde ik zachtjes en glimlachte voorzichtig naar hem. Hij keek me onderzoekend aan en boog naar me toe, voor hij voorzichtig zijn lippen tegen die van mij drukte. Ik reageerde door zachtjes, aarzelend terug te duwen, bang dat een van de jongens misschien ineens binnen zou komen. Harry glimlachte tegen mijn lippen voor hij zich van me los maakte.
      'But we can't keep this a secret forever. The boys won't like it if they find out after months,' mompelde Harry en gebaarde dat ik op moest schuiven, wat ik zonder protest deed. Ik sloot mijn ogen en kroop dicht tegen hem aan.
      'Maybe we should tell 'em. Tell everyone and see what happens,' fluisterde ik slaperig en nestelde mijn hoofd op zijn borst. Ik hoorde het regelmatige kloppen van zijn hart. Zijn vingers gleden voor mijn haar. Met zijn nagels tekenden figuurtjes op mijn hoofdhuid, het werkte geruststellend.
      'We'll do that, now, get some sleep,' fluisterde Harry, die ik vanaf nu toch echt mijn vriendje kon noemen.
---
Ah, wat zijn ze nog lief samen. toch?
Anyway, dit is weer even de laatste voorlopig. Mn Zarry heeft nog steeds voorrang hihi
en, willen jullie een lieve reactie achterlaten, dat zou ik lief vinden! Oh en dankjullie wel voor alle reactie's op het vorige hoofdstukje, <3