Chapter 33

Pov; Katherine 'Kat' Raven

Carly grinnikt om Sam. ‘Dean is niet de enige die soms dom doet’ snel gris ik een kussen van het bed en smijt hem naar Carly. Ze kijkt me aan en ik kijk geïrriteerd terug. Even voel ik hoe Dean onder me uit probeert te komen maar ik duw hem weer tegen de grond. ‘laat me los!’ ik verplaats mijn hand zo dat Dean zijn eigen armen niet kan gebruiken. ‘nee, het is niet mijn schuld dat jij mij bedreigt’ even merk ik dat Carly en Sam weg lopen. ‘laat me los, of ik moet je pijn doen!’ ik wil weer reageren maar voel dan dat Dean zich los trekt. Zo snel ik me kan bedenken sla ik mijn benen om hem heen. Hij staat op en valt op het bed. Ik kreun even van het gewicht en hij trekt zich los. Hij draait zich om en heeft de colt in zijn hand. We kijken elkaar even aan. Hij heeft een zelfverzekerde glimlach rond zijn mond terwijl ik hem nijdig aan kijk. ‘je laat me gaan, anders verwond ik je’ zegt hij zacht. Even voel ik hoe mijn hart een slag overslaat. ‘en jij denkt dat ik de situatie niet nog steeds in de hand heb’ antwoord ik hem. Snel probeer ik mijn hart onder controle te houden. Waarom sloeg mijn hart eigenlijk op hol? Ik kan hem niet leuk vinden. Kom op zeg! Dean kijkt verbaast naar me en ik kijk naar beneden. Snel springt Dean op en ik hou zijn mes in mijn hand. ‘dus jij wilt een jochie blijven’ ik gooi het mes naar hem toe. Hij vangt hem soepel en legt de Colt op de tafel. ‘het is dat ik geen onschuldig meisje pijn wil doen, anders was je nu dood geweest’ hij loopt naar de deur en pakt nog snel het bandje mee dat ik van hem had gepakt. Even krijg ik een glimlach op mijn gezicht… onschuldig… grappig.

Ik sla de bladzijde van mijn strip om en hoor Carly de kamer in komen. Ze zegt wat maar ik ben zo druk aan het lezen dat ik het niet hoor, omdat ze vaak van alles zegt reageer ik alleen maar met een ‘uhu’ weer zegt ze wat en reageer ik hetzelfde. Nu hoor ik pas de boze toon in haar stem. ‘huh wat? Oh… sorry ik zat te lezen’ ik kijk haar onschuldig aan. Ze herhaalt wat ze net zie en ik sta op. Snel pak ik mijn spullen bij elkaar en lopen we naar buiten. Gelijk beginnen mijn handen te kriebelen als ik Dean zie. Sam en Dean waren al met Michael aan het praten. Het gesprek stopt en de jongens lopen onze kant op. ‘hij helpt mee’ zegt Dean. Hij kijkt even naar Sam en ik bedenk me dat Sam Dean had over gehaald om met ons te werken. ‘dus we moeten nu wachten tot vanavond… misschien eerst maar wat eten’ mompel ik terwijl ik al weg loop. Dean knikt instemmend en loopt achter me aan. ‘ik mag haar dan niet, maar eten wil ik altijd wel!’ Carly rolt haar ogen en loopt samen met Sam onze kant op. ‘misschien kunnen we die twee wel koppelen’ mompelt Sam als hij ziet dat Dean en ik weer met elkaar aan het ruziën zijn.