029

'Heey Liam.' zei ik toen ik hem gevonden had en ging naast hem zitten. 'Hey Andy.' 'Ik moet een goed woordje voor iemand doen.' zei ik en zuchtte diep. 'Als het voor Katherine moet. Stop maar.' zei hij. 'Echt?!' vroeg ik en stond op. Hij begon te lachen. 'Echt.' 'Oké. Doei!' riep ik en liep weer terug naar Katherine. 'En en en?' vroeg ze springend. 'Nou kijk. Ik heb het geprobeerd.' zei ik droog en liep weer weg, Katherine met een open mond achterlatend. Ik liep lachend naar Mai toe. 'Hey Mai. Ik ben er weer.' zei ik en zag haar zoenend staan met Niall. Ze keek op en snel sloeg ik mijn handen voor mijn ogen. Ik gaf een kleine gil en draaide me om. 'Andy. Je gaat me niet vertellen dat je hiervoor serieus je handen voor je ogen voor deed. Je doet het zelf toch ook.' 'Niall. Man. Grapje.' zei ik en lachte hem hard uit. 'Zit je me nu uit te lachen?' vroeg hij en keek me verontwaardigd aan. 'Ja sorry.' zei ik snel en stopte met lachen. Ineens voelde ik twee armen om mijn middel heen en werd ik opgetild. Ik gaf een kleine gil en binnen twee seconden lag ik op een schouder. 'Harry!' gilde ik en trommelde op zijn rug. Nu was het Niall's beurt om mij uit te lachen. 'Niall stop met lachen.' commandeerde ik hem maar het faalde hard. Hierdoor ging hij alleen nog maar harder lachen. 'MENSEN!' bulderde Mnr. de Vos. 'IEDEREEN GAAT ZIJN BED IN! NU!' Harry zette me weer neer en we liepen hand in hand naar de slaapkamer toe. 'Nou die is chagie.' zei ik zacht en pakte mijn tandenborstel. Snel deed ik er tandpasta op en stak hem in mijn mond. Ondertussen begon ik op mijn bed te springen. 'Wat doe je?' vroeg Harry en keek me raar aan. Ik stopte met springen en probeerde te glimlachen. 'Ik mwoet tjoch wjat tje dwoen hebbje.' zei ik en sprong vrolijk verder. 'Andy!' schreeuwde Mnr. de Vos en snel ging ik zitten.