Elise’s pov
Je loopt naar beneden ‘wat was er nu, ik zat in een gesprek’ zeg je als je beneden komt. ‘we hebben iets voor je’ word er gezegd door de meiden ‘oke?’ zeg je ‘we hebben wat spullen geregeld zoals flesjes en zo’ zegt Cellia. ‘thanks girls’ zeg je als ze de spulletjes laten zien. Als je gehuil hoort van boven loop je direct naar boven. Je loopt je kamer in en ziet dat ze alle twee wakker zijn al verbaast het je dat ze door het gesprek heen zijn geslapen. Je ziet dat Marly huilt, pakt haar op en probeert haar stil te krijgen. Je gaat met haar zitten en ze word weer stil. Als er op de deur word geklopt sta je op en doet hem open. ‘ja?’ vraag je als je hem open doet en kijkt wie er staat. ‘of je weer naar beneden komt’ je ziet dat gek genoeg Caleb voor je deur staat. ‘kom zo oke?’ zeg je en gooit de deur weer dicht. Oke dat was gewoon echt vreemd, denk je bij jezelf. Je houd Marly vast en ziet dat er een Maxicosi in de hoek staat, je legt Marly erin en pakt dan Lilly, tilt ze beide voorzichtig op en loopt naar beneden. Als je weer beneden komt word Lilly direct over gepakt door Xavier. ‘dank je’ zeg je zacht, zet de maxicosi neer en pakt Marly eruit. ‘je was zo snel weg’ zegt Cellia ‘ja Marly was aan het huilen dus ging ik even kijken’ zeg je ‘ik denk dat ze honger heeft’ zegt Sylvia ‘ja ik denk het ook’ zeg je ‘ik wilde haar net gaan geven’ en je loopt naar de keuken en maakt 2 flesjes klaar. ‘je doet het al aardig goed maar je vergeet iemand’ hoor je zeggen ‘ja ik weet het’ zeg je en legt Marly even neer. Je test de melk op je arm om te kijken of hij niet te warm is. ‘auw die is te heet’ zeg je, en Xavier moet lachen ‘waarom doe je het dan op je arm’ vraagt hij ‘ik kan ook jou gebruiken’ zeg je ‘ik hou mijn mond’ zegt hij snel. Als de melk wat kouder is geef je het aan de tweeling. ‘je moet ook wat eten’ zegt hij ‘heb geen honger’ zeg je ‘je eet al 2 maanden veel te weinig en je word te mager’ zegt hij ‘je bent te bezorgd’ zeg je en geeft hem een kus. ‘het is wel zo’ zegt hij als jullie los breken. Een van de twee laat van zich horen ‘zie je ze is het er mee eens’ lacht hij, waardoor jij ook moet lachen. ‘ik hou van je’ zeg je ‘ik ook van jou’ fluistert hij in je oor. Je laat een glimlach zien. Met hem voel je je gewoon veilig alsof niemand je iets aankan doen en nu met die twee erbij en de rest, je bent dan wel pas 16 maar alles voelt gewoon perfect. ‘hey moet je nu huilen’ vraagt hij ‘als dat zo is komt dat omdat ik gelukkig ben’ zeg je ‘ik ook’ zegt hij en drukt je tegen zich aan. ‘je bent geweldig’ zeg je zacht. ‘jij ook’ fluistert hij terug ‘jij ook’ je drukt jezelf tegen zijn borst en sluit je ogen. Jullie hebben niet in de gaten dat er naar jullie gekeken word. ‘Caleb waag het’ zeg je als je je ogen een beetje open doet en vanuit je ooghoeken Caleb richting de tweeling loopt. Hij mokt en loopt weg. je drukt je weer tegen Xavier aan, je bent nu echt gelukkig en dat is officieel.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen