Gil

Scot pov:

Ik rende door het bos. Mijn lichaam trilde en ik voelde de hitte op mijn branden, maar ik wist dat ik er niet aan mocht toe geven.
Iza. De naam spookt door mijn hoofd al twee dagen, maar het mag niet. kan niet. Ik hou van Kelly. Kelly is mijn alles, was mijn alles. Ik slingerde boos mijn school tas weg en besef dat dat niet zo verstandig was als ik een plons hoor. Ik kijk om me heen en zie dat ik al bijna thuis ben. Mijn tas ligt alleen in het meer.
'Dat was volgens mij niet zo handig.' Ik draai me om en zie Iza staan.
'Wat moet je?' Van binnen breek ik wanneer ik hoor hoe bot ik tegen haar doe, maar ze trekt zich er niets van aan.
'Kan je zwemmen?' Verbaasd kijk ik haar aan.
'Nee,' zei ik verbaasd en beschaamd. 'Waarom wil je dat weten?'
'Je tas ligt in het meer,' zei ze wijzend. 'Hoe wil je hem terug krijgen als je niet kunt zwemmen?'
'Ik heb geen idee,' zei ik. Ze kijkt nog even bedachtzaam naar de tas en trapt dan haar schoenen uit.
'Draai je om,' beviel ze me.
'Waarom?'
'Omdat ik die tas uit het meer ga halen!' Ik draaide me om en hoor haar even later het meer in springen. Ik draai me om en kijk hoe ze sierlijk naar mijn tas zwemt. Ik kijk naar haar kleding en grijns.

'Waar is mijn kleding Scot?' vroeg ze woedend toen ze met de tas in haar hand nog in het water stond.
'Schattig onderbroekje had je aan,' zei ik terwijl ik mijn ogen over haar lichaam laat gaan. Hoever dat kan dan, want ze houd mijn tas er voor.
'Je bent zo'n een eikel weet je dat?' Au, die zat. 'Ik doe iets aardigs voor je nadat je me vol in mijn gezicht geslagen hebt en jij verstopt mijn kleding.' Ik bleef rustig in het zand zitten.
'Het ligt achter die boom,' zei ik en ik knikte naar een boom verder op. Iza dacht even na. Stapte toen tot mijn grote verbazing het water uit gooide mijn tas het meer weer in en liep naar de boom toe.
'Kan je het zien?' vroeg ze voordat ze achter de boom verdween. 'Je mag hopen dat Paul hier niet achter komt.'
'Wel ik ben niet van plan het hem te vertellen,' zei ik. Ze kwam aangekleed weer achter de boom vandaan en wilde woedend weg lopen. 'Wat kwam je hier doen, Iza?' Ze bleef stug doorlopen en ik rende zuchtend achter haar aan om haar te stoppen. 'Wat kwam je hier doen?' vroeg ik nogmaals.
'Waarom wil je het weten?' vroeg ze. 'Je hebt me gepest, vernederd en naakt gezien. Wat wil je nog meer van me?' In haar ogen vond ik iets. Het woord naakt, ze kon er niet tegen. Wat was er met haar gebeurd? Waarom maakt dat mij nou weer uit?
Omdat ze je licht is, idioot! zei een klein stemmetje in mijn hoofd. Meteen drukte ik het weer weg. Nee, Kelly. Niet Iza. Ik was Kelly's licht, dus Iza kon niet...
'En dan heb je je tong verloren!' zei ze. 'Misschien ligt ie naast je tas in het meer!' Ze wilde langs me heen lopen, maar ik hield haar tegen.
'Ik was boos op je,' zei ik zachtjes. 'En de eerste keer dat ik je zag heb ik je onbeleefd behandeld, ik had je die avond geen kus mogen geven en ook niet zo mijn zelfbeheersing mogen verliezen, maar er is hier iets gaande waar jij geen weet van hebt en het is beter voor je als je onwetend blijft.'
'Waar zit Pauls aandeel in dit verhaal?' vroeg ze. 'En waar komen Peter en Devon in, want ik begrijp er niets van en...'
'Je blijft er ook niets van begrijpen,' gromde ik. 'Je houd je hier buiten of anders ga je dood.'
'Zoals Kelly dood ging?' vroeg ze en haar ogen stonden kil. Ik kromp in elkaar.
'Nee, niet zoals Kelly dood ging,' zei ik zachtjes. Ik keek van haar weg, maar haar zachte hand dwong me haar weer aan te kijken. Haar blik was zacht en vol spijt.
'Oké ik hou me er buiten,' zei ze zachtjes en ze drukte haar lippen zachtjes op mijn wang. 'Dan zie ik je morgen op school.' Ik knikte. Te verbaasd om iets uit te brengen. Met mijn vingers streek ik over mijn wang terwijl ik keek hoe ze weg liep. Ik wilde me omdraaien en terug naar huis lopen, maar kon me amper bewegen. Heel mijn gedachte was in de ban van een persoon, Iza.
'Dus zo moest Kelly zich de hele tijd gevoeld hebben,' mompelde ik zachtjes. Een gil deed me opschrikken uit mijn gedachtes. Even voelde ik me schuldig naar Kelly, maar toen hoorde ik nog een gil en besefte ik dat het Iza was die gilde.