2. Dreams.
Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.
Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.
Reageer (2)
Voordat ik zeg wat ik van dit stukje vind, even een paar kleine foutjes:
1 decennium geledenMijn hart deed een vreugdedansje toen zijn gezicht opeens maar enkele centimeters van het mijne verwijderd was.
Haar wanhoop, haar schreeuwen.
'Hij nam mijn gezicht voorzichtig tussen zijn handen, alsof hij bang was dat ik zou breken.' Dat klinkt alsof ze letterlijk breekbaar is. Ik weet het niet, maar zoals ik het me voorstel en haar zie liggen in bed, dan is het net alsof iemand daar ligt die ziek is en ieder moment gebroken kan worden. En het feit dat hij de woorden fluistert uit angst dat ze anders te hard zou zijn.. Het doet me bijna denken dat ze zowel lichamelijk en psychisch op een randje staat om gebroken te worden. Alsof één handeling of één te hard woord genoeg is. En ergens heb ik het gevoel dat de twee dingen met elkaar verbonden zijn.
Dat laatste stukje zet mij ook aan het denken. Mijn gevoel geeft aan dat dit verhaal over anorexia of boulimia gaat. Het spijt me als ik verkeerd ben, ik zeg gewoon wat ik denk.
Maar waarom staat 'vriend' tussen aanhalingstekens en wat is het verband met de dromen? Heeft ze Bill werkelijk echt gekend en hunkert ze naar de tijd waar ze samen waren, of beleeft ze het pijnlijke avontuur te denken hem te kennen en is hij een soort van imaginair vriendje? Ik weet het niet, maar ik voel wel dat er een soort ondertoon hangt, die me zegt dat er een hoop monsters haar achtervolgen. Dat voel ik. Hoewel we eigenlijk nog niet veel weten over de persoon in het verhaal.. Het heeft me wel al in de greep. Plus het was zoals het vorige deel mooi geschreven. Die toespeling van het spelen met een viool en de ruggengraat, hoe kom je er op? Het is mooi, maar dit verhaal wordt triestig en emotioneel, vooral van jou kant denk ik.
Het spijt me voor mijn lange nogal directe 'ik zeg wat ik denk'-reactie, maar dat is mijn slechte kant vrees ik. Maar moest dit verhaal mij niet aanstaan zou ik er niet zoveel moeite insteken het te analyseren en te reageren.
<3.
Ik ga even heel diep nadenken over een reactie.
1 decennium geleden