Hoofdstuk 18

*Justin's POV*
Ik zat met Alfredo achterin, we zeide helemaal niks egen elkaar. Ik geloof dat ze niks hadden gedaan en Alfredo wilde me juist helpen, ik moest zeggen dat het me spijt. "Sorry Fredo, ik moest nooit boos zijn tegen je.. Je wilde me alleen helpen" Zei ik terwijl ik nog steeds boos voor me uit staarde "Maak niet uit bro, ik begrijp je" zei hij terug. Ik lachte, maar ik was nog steeds boos op Selena. Het was weer een tijdje stil in de auto tot dat Alfredo de stilte verbreekte..

*Alfredo POV*
Ik was blij dat Justin mij weer vergaf, maar ik wist het zeker; hij was nog boos. Ik wist even nog niet wat ik moest zeggen na dat hij sorry zei, maar ik moest echt nog één ding vragen: "Waarom loog je?" Zei ik terwijl ik naar hem keek. Het was oneerlijk voor Selena, ik weet zeker dat ze wel vrienden wilde blijven. "Waarom loog je tegen Sel?" Herhaalde ik weer. "Ik loog niet" beantwoorde hij. "Nee, ik weet dat je loog" zei ik zelfverzekerd. "Ik loog half" Zei hij na een lange stilte. "Ja, waarom?" Vroeg ik een beetje ongeduldig "Ik wil haar écht eventjes niet meer zien, en weetje ik wilde dat zij dat ook even wilde want anders.." Ik keek Justin aan en hoorde hem slikken "Anders doe ik haar pijn" ging hij verder. Ik lachte en schudden mijn hoofd "Dat heb je al gedaan" Ik keek naar buiten, het was vrij rustig, geen ville. "Jongens hou eens op over Selena, ze is op dit moment een hele groote afleiding" zei Scooter die ons aan kijkt via het voor spiegeltje. Ik knikte en daarna volgde een lange stilte.