• Eyes 003

Twee dagen zijn voorbij gegaan, en ik heb nog steeds geen mail terug van oom Harold. Het waren geen bijzondere dagen, gewoon dagen zoals altijd. Om 7 uur opstaan, douchen, ontbijten, op de scooter naar het werk, werken, om 18 uur weer terug naar huis op de scooter, hapje eten, bellen met Caitlin, tv kijken, en dan slapen. Ook vandaag dreigt weer zo’n dag te worden. Ik sla de dekens van me af en kan een gaap niet onderdrukken voordat ik me uitrek en uit bed stap. Ik wandel de trap af, best leuk zo mijn bed op een voorhoogt stuk, vanaf het eerste moment was ik al verliefd op dit appartement. De badkamer is wel wat klein, maar dat maakt me niet uit, ik heb een grote huiskamer en een mooie keuken. Ik neem een snelle douche en loop dan naar mijn kledingkast, die naast de tv staat. Beetje gek misschien, maar dit was de enige plek die nog over was, en ik woon hier toch alleen dus wat maakt het ook uit. Ik pak snel een setje kleren uit de kast en loop dan naar de keuken om een snee brood te pakken, te besmeren met jam en vervolgens aan de bar op te eten. Echt een eettafel heb ik niet, daar is het appartement net iets te klein voor, in plaats daar van gebruik ik de bar als eetplek. Best gezellig hoor, alleen niet zo handig als er vriendinnen of collega’s komen eten, maar dan leen ik meestal de tuintafel van mijn ouders en zet ik die midden in de kamer.

‘Goedemorgen!’ begroet ik mijn collega’s vrolijk als ik mijn werkpand binnenwandel. ‘Morning!’ groet mijn half-nederlandse collega Dores vrolijk terug, en ze duwt me een bak koffie in de handen. Samen lopen we richting onze werkkamers. We zijn een best groot fysiotherapiecentrum, we hebben 5 kamers, en 5 fysiotherapeuten, Kate, Danny, Louis, Dores, en ik dan. En natuurlijk Claire en Mabel niet te vergeten, onze secretaresses, die alle afspraken regelen. Ik zwaai nog even naar Dores voordat ik mijn eigen kamer binnenloop, om alles in orde te maken voor de eerste patient, die over 5 minuten al komt.

‘Leen, kom je ook, ik ga pauze houden!’ roept Dores rond een uur of 12. ‘Ik kom eraan, even wat gegevens in de computer zetten, ga maar vast eten hoor!’ roep ik terug en ik hoor haar richting de personeelskamer lopen. We eten altijd gezamenlijk, Dores en ik. Al voor dat we hier kwamen werken waren we vriendinnen, we hebben samen onze opleiding gevolgd, en Sarah maakt onze vriendengroep compleet. Ik heb hen nog niets verteld over het hele Barcelona verhaal, als er echt iets concreets besloten is vind ik het vroeg genoeg. Zo, die gegevens staan ook weer in de computer. Ik pak mijn brood, dat ik gisteravond al gesmeerd had, uit mijn tas en loop naar de personeelskamer.

‘Ik ben er hoor! Hoe gingen jouw patiënten vandaag, nog rare verhalen van ze gehoord?’ vraag ik als ik op de stoel naast Dores neerploft. Ze schudt haar hoofd, slikt haar hap door en zegt. ‘Nee, het was niet zo boeiend tot nu toe. Een paar oude mensjes geholpen, en een jong meisje dat door haar enkel gegaan was. En jij?’ – ‘Nope, niets boeiends tot nu toe, misschien vanmiddag.’ – ‘Ja, laten we het hopen, er gebeurd hier de laatste tijd echt niets interessants, meer ik ben wel toe aan een sappig verhaal.’ Een klein giecheltje ontsnapt uit mijn mond, Dores toch altijd. Ze komt over alsof ze echt een roddeltante is, maar als je haar beter kent is ze dat juist helemaal niet. Ze vindt het heerlijk om verhalen te vertellen, maar ze zal nooit een kwaad woord over iemand zeggen, daar ben ik van overtuigd. ‘Hoe gaat het eigenlijk met Caitlin, ik heb haar al zo’n tijd niet meer gezien.’ Ik slik snel mijn hap brood door. ‘Gaat wel goed hoor, ze heeft alleen de hele tijd zo’n last van haar rug. En ze komt niet echt goed tot rust, in het huis van mijn ouders, met Drew die steeds vrienden meeneemt, en mijn ouders zijn nou ook niet echt de makkelijkste om mee in een huis te leven met al hun rare gewoontes.’ Dores knikt begrijpend. ‘Anders vraag je een keer of ze langskomt, misschien helpt het als ze even lekker gemasseerd wordt.’ Dat is eigenlijk best wel een goed idee, dat ik daar zelf niet op gekomen ben. ‘Ik zal het haar vanavond eens vragen, dankje.’ We kijken allebei richting de deur, als we hem piepend open horen gaan. ‘Goedemiddag dames!’ groet Louis ons vrolijk. Hij is de vrolijkheid zelve zoals altijd eigenlijk. Hij gaat tegenover ons zitten, en begint zwijgend zijn brood op te eten. ‘En heb jij nog spannende verhalen te vertellen Lou, we hebben echt behoefte aan een goed verhaal.’ – ‘Nope, jammer hè, ik heb ook wel behoefte aan een zoetsappig verhaal.’ Antwoordt hij. ‘Sorry, mensen maar ik moet echt weer aan de slag. Ik heb het druk vandaag.’ ik veeg mijn broodkruimels van de tafel en sta op. Onderweg gooi ik mijn broodzakje in een prullenbak, en loop dan weer richting mijn behandelkamer.

‘Leen, eet je vanavond met mij mee? Ik ga vanavond lasagne maken en Sarah komt ook!’ vraagt Dores als ik de voordeur van het bedrijfspand op slot doe. ‘Ja, leuk! Moet ik nog wat halen thuis?’ – ‘Nee, ik heb alles in huis! Laten we er een gezellige meidenavond van maken, we zijn morgen toch vrij.’ Leuk, het is echt al een tijd geleden, dat we lekker met z’n drieën op de bank film hebben gekeken. ‘Laten we dan onderweg naar jou even langs de videotheek rijden om een leuke film te huren.’ – ‘Is goed hoor, laten we maar gaan dan nu, want de lasagne moet nog best een tijd in de oven.’ Ik controleer nog even of de voordeur goed op slot zit, en loop dan achter Dores aan naar buiten. Danny sluit af vanavond, hij moest nog wat gegevens in zijn computer zetten. Ik kan het met al mijn collega’s goed vinden. Dat is ook wel een eis, als er een nieuw iemand komt werken. Hij of zij moet goed op kunnen schieten met de rest van het personeel. Ik haal het slot van mijn scooter, en ga achter Dores aan die al staat te wachten voor het gebouw. ‘Gas op die lolly!’ schreeuw als ik haar voorbij rijdt. Lachend komt ze me achterna. ‘Wat voor film wil je eigenlijk gaan huren?’ schreeuwt ze boven het geluid van auto’s en onze scooters uit. ‘Geen idee, waar heb jij zin in? Horror of iets romantisch?’ schreeuw ik terug. ‘Doe mij maar iets romantisch!’ Dat had ik ook in gedachten. Horror kijken we wel weer als er iemand liefdesverdriet is, want sommigen zeggen dat je dan juist romantische films moet kijken. Maar wij zijn erachter dat horror veel beter werkt, gewoon denken dat de slechterik degene is over wie je liefdesverdriet hebt, nou dan is het zo over hoor! Als ik de lichten van de videotheek kan zien branden ga ik langzamer rijden, en net voor de deur spring ik van mijn scooter af. Ik zet hem op slot en wandel naar binnen. ‘Hi!’ groet ik de man die achter de kassa staat vriendelijk. Ik loop meteen door naar de romantische films, het scheelt wel dat we net al hebben besloten dat we graag romantisch wilden, want anders hadden we de hele winkel af moeten struinen naar een leuke film, in plaats van dit kleine hoekje. ‘Wat denk je van deze?’ vraag Dores, en ze houdt een film omhoog. Ik schud mijn hoofd, ‘al gezien met Cait.’ – ‘Deze dan?’ en ze houdt een andere film omhoog. Ik pak hem uit haar handen om de achterkan te lezen. Channing Tatum, Amanda Seyfried. ‘Lijkt me leuk!’ – ‘Deze doen dan?’ vraagt ze, en ik knik. Ik kijk nog even of er leuke nieuwe horror-films zijn terwijl Dores afrekent, en loop dan achter haar aan naar buiten.

‘Sarah! Lang niet gezien meid!’ gil ik enthousaist, als ik de deur voor haar opendoe, Dores staat nog in de keuken. ‘Ja echt wel, we hadden het gewoon allebei zo druk dat we geen tijd voor elkaar hadden. Jij met je werk en Caitlin, en ik ook met mijn werk.’ Ik geef haar een knuffel, ik weet niet hoe ik het ga doen, maar in het vervolg moet ik echt gaan zorgen dat ik meer tijd voor mijn vriendinnen overhoudt. Slim hoor, om je zoiets voor te nemen als je misschien in Barcelona gaat werken, en je ze dus bijna nooit meer ziet. Echt, ik kan mezelf goed valse hoop inpraten. ‘Hoe gaat het eigenlijk met Caitlin?’ vraagt Sarah oprecht geïnteresseerd. Er zijn genoeg mensen die het alleen maar vragen omdat ze zich er verplicht toe voelen. Maar Sarah en Dores zijn echt oprecht geïnteresseerd. ‘Gaat wel goed, ze heeft alleen steeds zo’n last van haar rug. Maar Dores kwam met het idee, om haar langs te laten komen op het werk, en haar dan een massage te geven. Dus dat ga ik even aan haar vragen vanavond als ik thuis ben.’ – ‘Goede idee zeg, ik weet zeker dat het haar zal helpen.’ Ze loop de keuken in, om te kijken hoe het met de lasagne gaat, en vraagt of ze moet helpen. Maar Dores antwoordt dat ze het wel in haar eentje redt en dat wij lekker mogen gaan bijpraten. Ik plof neer op de bank, en Sarah komt naast me zitten. Al snel zijn we verwikkeld in een gesprek over van alles en nog wat. Als we eenmaal beginnen te praten houden we niet meer op tot het tijd wordt om te gaan. Als Dores roept dat het tijd is om te eten, schuiven we aan aan tafel en smikkelen van de heerlijke lasagne à la Dores. Na het eten wassen we samen af, we starten de film en maken er een heerlijke meidenavond van. Misschien wel de laatste voor een lange tijd, want het is een stuk moeilijker om even spontaan bij elkaar te gaan eten als ik in Barcelona zit. Het kost me wel moeite om ze er niks over te vertellen, want we vertellen elkaar altijd alles, maar het lijkt me beter om niets te zeggen, misschien gaat het wel helemaal niet door en heb ik voor niets al die drama gemaakt. En als ik ergens een hekel aan heb, is het wel als mensen voor niets drama maken. Haha, ik lijk wel een beetje op mega mindy, die zegt dat ook altijd. Ik ben mega mindy en als mega mindy ergens een hekel aan heeft dan is het wel voor niets drama maken. Nou, je kan wel merken dat het gezellig was en dat ik een paar borreltjes te veel op heb.

oeps, en toen was het alweer zaterdag ! Bedacht me net dat het dus weer tijd was voor een stukje, de komende 2 hoofdstukken, is er steeds nog 1 dag beschreven, vanaf dan ga ik het anders doen, en gewoon schrijven waar ik gebleven ben!
Ben net terug van kennismaking met mijn hockeyteam, die ik dit jaar ga trainen, superleukk!
Big love !