Hoofdstuk 02. ~ Abbigail Jane Johnsens. When you feel the end coming.
Dit stukje is vanuit Abbiii.
WAARSCHUWING:
heel zielig omg.
het is een beetje een kort stukje, maar de volgende word langer. beloofd.
Eventjes boodschappen doen, en dan Niall verassen met z'n kadootje op ons jubileum.
Hij had me vanmorgen wakker gemaakt met een ontbijt op bed, en een armbandje, met iets erop gegraffeerd,; 'Forever yours. '
Ik kijk naar het armbandje en lach, Niall is perfect, ik houd echt zielsveel van die jongen.
Ik lach en zet m'n mp3 wat harder.
Door m'n muziek heen hoor ik iemand gillen, ik dacht eventjes Niall te horen, maar dat zal wel aan mij liggen.
Voor ik het wet lag ik op de grond, huilend van de pijn.
Ik voel aan m'n hoofd, zweet ik zo erg?
Ik kijk naar mn hand, en heel mn hand is rood van de bloed.
Ik voel het licht worden in m'n hoofd, alles gaat draaien, en uiteindelijk val ik flauw.
Oppeens zie ik Niall voor me staan met open armen.
"Kom maar Abbi, het is goed."
Ik wil naar Niall rennen, maar het werkt niet.
Ik verstijf, en val achterover een put in.
Ik gil zo hard als ik kan, maar de put lijkt niet tot einde te komen.
Ik zie m'n familie om me heen staan.
M'n vader, broer en zus.
Oppeens zie ik m'n moeder staan, ze is gekleed in een prachtige witte lange jurk.
" Kom maar abbi, het lukt je wel. " Ze lacht breedmonds.
Ik wil naar m'n moeder toe rennen, maar weer lukt het niet, nogmaals val ik dieper in de put.
" Mamma! Asjebliefd help me! "
Ze lacht hardop,en tikt op haar voorhoofd.
Oppeens hoor ik vage stemmen in m'n hoofd.
'Abbii? Word is wakker meisje? "
Ik probeer m'n ogen open te doen, maar het lukt niet.
Oppeens voel ik mezelf weer, en ik word wakker.
Ik kijk midden in m'n vaders ogen en begin te huilen.
Hij haalt z'n hand door m'n haar, en fluistert; "Doe maar rustig meisje, je hoeft niet druk te doen. "
Hij veegt m'n tranen weg.
" Waar is Niall? Ik wil Niall zien. "
Greg belt Niall.
Geen antwoord..
"Ga maar eventjes langs dan. "
Greg knikt en loopt de kamer uit.
"Gaat het weer een beetje meisje? "
Ik schud m'n hoofd en een traan rolt langs m'n wangen.
M'n vader komt naast me zitten, en ik leg mn hoofd op z'n schouder, zo val ik weer in slaap..
Reageer (1)
oh god, zo zielig
1 decennium geledensnel verder x