We Against The World

De volgende ochtend waren we terug naar huis gegaan, nadat we tegen Georg hadden gezegd dat we het hadden opgelost en geen ruzie erom gingen maken. Hij had gekeken alsof hij ons niet geloofde maar hij ging er waarschijnlijk geen problemen om maken. Mam en Gordon waren nog steeds 5 dagen weg en dat idee leek Bill nerveus te maken. Voor mij was het ook nog raar want ik had jarenlang gevochten tegen mijn gevoelens en plots was het wederzijds. Zoiets duurde even voordat je het echt begreep.
'Sinds wanneer had je gevoelens voor mij?' vroeg Bill schattig.
Hij lag op zijn buik op mijn bed en bewoog heen en weer met zijn benen. Ik zat op mijn bureaustoel en had een schetsboek op mijn schoot. Ik probeerde Bill te tekenen want dat wilde ik altijd al eens doen maar vroeger was ik te bang om dat te vragen.
'Altijd al. Ik kan me niet herinneren aan een tijd waar ik niks voor je gevoeld heb,' zei ik.
Hij leek tevreden te zijn met het antwoord en glimlachte gelukkig. Zijn ogen keken me intens aan terwijl ik hem tekende, wat me een beetje problemen gaf met mijn concentratie.
'En jij? Hoelang heb jij al gevoelens voor mij?' vroeg ik nieuwsgierig.
'Weet je nog toen jij je eerste vriendinnetje had? Je was toen zes jaar. Wat je met haar had was normale vriendschap maar toch werd ik jaloers. Toen begreep ik dat ik jaloers was op haar en niet op jou. Ik wilde in haar plaats zijn,' vertelde hij.
'Dat is al heel lang,' zei ik.
'En wanneer heb je de eerste keer aan me gedacht op een erotische manier?' vroeg ik lachend.
'Tom! Dat is niet lief, dat vraag je niet!' zei hij lachend, terwijl hij een kussen naar mijn hoofd gooide.
Zijn gezicht was rood en de manier waarop hij keek was gewoon te schattig.
'Toen ik 11 was,' fluisterde hij zachtjes.
'Wat? Echt?' lachte ik.
Hij liet zijn hoofd beschaamd op mijn bed vallen.
'Terug naar mij kijken want zo kan ik je niet tekenen,' lachte ik tevreden.
Het was leuk om hem te pesten.
'En jij dan?' vroeg hij.
'Ik denk ook dat ik elf was maar mijn broek kreeg al wel problemen toen ik 8 was, als je begrijpt wat ik bedoel,' lachte ik.
'Acht? Waardoor kreeg je dan problemen? Een achtjarige is nu niet echt aantrekkelijk,' lachte hij.
'We gingen toen nog samen in bad, weet je nog?' grinnikte ik.
'Gatver Tom! Je stond gewoon op me te geilen terwijl ik er niks van wist!'
Hij gooide mijn knuffel naar mijn hoofd, die ik gelukkig kon ontwijken.
'Sorry, Billy, haha'
'En wat deed je dan toen je elf was?' vroeg Bill met een rood hoofd.
'Dat wil je wel weten, stoute Billy' zei ik grinnikend.
Ik probeerde me weer op de tekening te concentreren want anders ging ik problemen krijgen, dat wist ik. Ik wilde mijn broertje nu nog niet afschrikken. Ik wachtte dan wel al jaren maar ik wist dat het slimmer was om het rustig aan te doen. Ik wist ook uit ervaring dat Bill onzeker over zichzelf was, dus moest ik hem eerst meer zelfvertrouwen laten krijgen.
'Mag ik eens zien?' vroeg hij met een schattig stemmetje.
'Nee!'
'Toe?'
'Nee'
'Alsjeblieft?'
'Kusje,' zei ik, wijzend naar mijn lippen.
Hij glimlachte en ging dan af het bed. Hij boog zich over me heen, aangezien ik nog zat, en gaf me een zoen op mijn lippen. Het was vreemd om het te voelen, het leek zo onrealistisch. Genietend sloot ik mijn ogen.
'Nu laten zien,' lachte hij vrolijk.
Ik draaide de schetsboek om. Ik wist dat tekenen niet mijn beste kant was maar hij vond het mooi.
'Jij lijkt erop,' zei hij.
'Logisch, je hebt hetzelfde gezicht als mij,' lachte ik luid.

De avond verliep gezellig. We hadden een pizza gegeten en zaten nu op de sofa. Bill lag tegen me aan en trok een deken over ons heen. Hoelang had ik gewacht om dit te voelen? Ik voelde me als een god, een perfecter gevoel bestond er niet. Bill geeuwde en draaide zich om, zodat hij met zijn hoofd op mijn borstkas lag. Hij keek me aan en glimlachte lief. Ik plaatste een zoen op zijn lippen en legde mijn armen over hem heen. Het was anders als bij een meisje, ook het gevoel was anders. Hij was dunner en meisjes waren ook iets zachter. Hij had geen borsten maar was plat. Hij was even groot als mij, iets wat me bij meisjes altijd stoorde. En het grootste verschil was wat er in zijn broek zat. Ik was geen homo, nooit geweest. Ik had enkel gevoelens voor Bill, voor niets of niemand anders. Dus je kon me geen homo noemen maar ook geen hetero, aangezien ik nooit iets voelde bij meisjes. Ondanks alle grote verschillen tussen Bill en meisjes, kon er geen enkel meisje boven hem staan. Hij was mijn een en alles. Ik wist dat er nog problemen gingen komen met onze ouders, vrienden en de wereld, want als we bij elkaar bleven, dan moesten we ooit een eigen huisje kopen en samen wonen. Alles ging problemen veroorzaken maar ik was niet bang. Met mijn broertje aan mijn zijde wist ik dat ik alles aan kon. Samen gingen we door alles heen. Dat was vroeger zo en zal altijd zo blijven.