Episode 15: Just a simple day

Mark pov

We liepen met ze drieën naar de kust.Daar zouden we Shiito's vader ontmoeten.Als hij toestemming gaf voor Shiito om met ons mee te gaan macht dat,anders zou hij op de eerste beste trein terug naar huis moeten.Dylan keek me verveeld aan,we stonden nu al een tijdje op het strand.
'Het is zoooo heeeet.' Jammerde Dylan en hij had gelijk.We zaten onder een paar verdroogde duinbomen om schaduw te hebben.Het zand wat lag in de blote zon was niet om op de staan zo heet.Opeens begon Dylan in zijn tas te graven.Of eigenlijk mijn tas aangezien hij kleding en spullen van mij had.Toen we vertrokken had Dylan geen tijd om langs huis te gaan.Hij pakte er een handdoek uit en legde die neer om daarna zijn shirt uit te trekken.
'Ik ben zwemmen.' Zei Dylan en wilde naar het water rennen net toen Shiito's mobiel afging.Shiito nam op.
'Hoi pap.' Riep Shiito enthousiast.
'Kan je hem op spieker zetten?' Vroeg ik en Shiito knikte.Ik hoorde de zware stem van zijn vader.
'He hoe is het kleintje?' Vroeg hij.Shiito bloosde licht maar ik moest wel lachen.
'Alles goed pa maar eh wanneer kom je?' Zei Shiito.
'Dat is waarom ik bel.Er is een extra training ingelast dus kan vandaag niet komen.Morgen ochtend kan ik komen.' Legde Shiito's pa uit.
'Ik zie je dan wel op het strand oke?' Vroeg Shiito.
'Tuurlijk.Zijn die twee jongens waar je moeder over sprak nu bij je?' Vroeg zijn pa aardig.
'Ja wil je ze spreken?' Vroeg Shiito.Een 'ja' gebrom klonk.
'Kon'ihiwa Chaki-san.' Begroette ik beleeft.
'Vertel eens wat over jezelf?' Vroeg de pa nieuwsgierig.
'Mijn naam is Mark Kruger en mijn vriend heet Dylan Keith.We zijn beide 14 jaar en komen uit Amerika.We zijn voetballers en willen tegen de Aliens strijden.Uw zoon kan daarbij helpen.We zorgen goed voor hem en hebben genoeg geld voor onderdak en eten.' Vertelde ik.Ik hoorde gegniffel door de lijn.
'Je spreekt goed japans zeg,hoe heb je dat geleerd?' Vroeg de vader.Ik was even verbijsterd.HIj vroeg niets verder over Dylan of mij of over het feit van de aliens.
'Een japanse vriend heeft ons dat geleerd Chaki-san.' Antwoorde ik.
'Well that's good,most of the japanese can't speak english very well.Take care and I see you tomorrow.' Zei de vader op zijn engels en hing op.Dylan grinnikte toen hij Shiito's fronsende gezicht zag.Hij kreeg voorheen wel engels op zijn school maar dat is nooit genoeg om dit al te kunnen snappen.
'Kom,we gaan onderdak zoeken.' Zei ik en keek Dylan aan.
'Je kan later zwemmen oke?' Zei ik snel voordat Dylan iets kon zeggen.
'Oke oke,trouwens ik zag een hotel verderop.' Antwoorde Dylan.We pakte onze spullen en liepen de richting op die Dylan aanwees.
Het bleek geen hotel maar een gasthof te zijn.Zo veel verschil zit er niet in die dingen maar gasthof is altijd goedkoper.We liepen naar binnen en een oude man zat achter de balie.
'Goedemiddag,heeft u een kamer voor 3?' Vroeg ik.De man doorzocht zijn boekhouding maar schudde spijtig van nee.
'Ik heb wel nog een tweepersoons en en eenpersoons.'
'Dan nemen we die,toch Mark?' Zei Dylan.Ik knikte.We betaalde,of eigenlijk betaalde ik weer eens,en we liepen naar boven.
'Ik neem de eenpersoons wel.' Zei Shiito.Ik gooide de sleutel achter me en Shiito ving hem grijnsend op.Onze kamers zaten naast elkaar.Dylan plofte meteen op zijn bed neer.Ik nam het bed dicht bij het raam.Ik liep naar de bad kamer om de plassen.
'Yo Dylan.' Riep ik door de deur.
'Wassup?' Hoorde ik Dylan terugroepen.
'We hebben een bad!Voor 25 euro* per kamer.Kapot goedkoop met bad,ontbijt en alles.' Riep ik.Normaal had je in een gasthof alleen een toilet en een bed.Ik trok mijn broek omhoog en liep de toilet uit om tegen Dylan aan te lopen die meteen het bad in ging.
'Alright!'Hoorde ik Dylan genieten van het bad.Als hij er maar niet weer een uur in gaat liggen zoals bij mij thuis.Ik wil ook nog.**
Shiito kwam onze kamer binnen.
'He Shiito-kun.' Zei ik en ging recht op mijn bed zitten.
'Uhm Mark-kun,zou je me eventueel kunnen helpen met mijn hissatsu?' Vroeg Shiito.Meteen stond ik op.
'Natuurlijk.Het zag er al veel belovend uit. 'Sky walk' was het toch?' Antwoorde ik meteen en Shiito knikte.Ik klopte op de badkamerdeur.
'Shiito en ik zijn buiten.' Melde ik.
'Laterz.' Hoorde ik Dylan roepen en we liepen de kamer uit.Buiten zochten we een plek in ze schaduw.
'Oke Shiito-kun,wat is het basis idee van sky walk?' Vroeg ik.
'Het is een dribble hissatsu.Ik ga via de lucht langs de tegenstander.Het is de bedoeling dat ik via die gekleurde stippen die je gezien hebt kan lopen maar het is nog niet af.Dus steeds houd het pad midden in de lucht op en dan val ik omlaag.' Legde Shiito uit en zuchtte diep.Waarschijnlijk omdat zijn hissatsu steeds niet lukte.
Na een uurtje geprobeert te hebben gingen we tegen het een muur van het gasthof zitten.
'Ah het werkt nooit!' Riep Shiito gefrustreerd uit.Ik glimlachde.Shiito weerspiegelde mijzelf en Dylan met unicorn boost.
'He maak je geen zorgen.Iedereen heeft dat.Zelfs Dylan en ik.' Zei ik.Shiito keek op.
'Dylan-kun en Mark-kun hebben ook een probleem met hun hissatsu?' Vroeg Shiito verbaast.Ik knikte.
'Het is een er krachtige hissatsu waardoor we maar niet lang genoeg de bal kunnen vasthouden.Een vriend uit Japan heeft de naam bedacht:unicorn boost.' Vertelde ik.
'Kan ik het zien?' vroeg Shiito enthousiast.
'Het is nog niet compleet hoor.' Zei ik maar dat maakte Shiito niet uit.
Ik sleurde Dylan uit zijn bad en trok hem naar beneden.
'We moeten het wel blijven trainen dus komt wel van pas.' Zei Dylan en legde de bal op de grond.Dylan en ik stonden naast elkaar.
'Three two one!' Telde ik af en we sprintte zoals gewoonlijk op de bal af.We trapten tegen de bal.We voelden de gewoonlijke kracht van de bal.Een eenhoorn verscheen boven de bal.Net toen Dylan en ik de bal wilde wegtrappen werden juist WIJ weggeblazen en belande in het zand.
Ik draaide lachend mijn hoofd naar Shiito.
'DAT bedoel ik dus.'
Shiito liep naar mij toe en trok me overeind.
'Thanks.' Zei ik.
'You are welcome.' Zei Shiito in het engels.Een grote lach kwam op mijn gezicht. 'Je leert snel.'
'He! laten jullie mij op de grond?!' Riep Dylan die nog op de grond lag alsof hij zelf niet kon opstaan.Shiito trok Dylan overeind.Terwijl ze ne mij liepen schudde Dylan Shiito's haar grijnsend door de war.
'We moeten het toch blijven proberen en de rest van de middag hebben we niets te doen?' Stelde Dylan voor en ik wist waar hij het over had.Ik knikte.
De rest van de middag ging voorbij aan het trainen voor Unicorn boost ookal lukte het nog steeds niet om het compleet te krijgen.Maar beide hadden we wel het gevoel alsof het makkelijker ging.We gingen beter sigroon schoppen en konden de bal langer vasthouden.
We hadden een klein avond buffet in het gasthof en gingen toen weer naar onze kamers.Ik keek uit het raam.Het avondrood was al bijna voorbij en ging langzaam over in avondblauw.De sterren hier aan de hemel waren heel anders dan in Amerika.Andere tekens waren te zien.In Amerika had ik weleens de 'schorpioen' kunnen zien en nog een paar anderen.Dat hadden mijn vader en ik gemeen.Hij had voor mijn 12ste verjaardag een sterrenkijker gekocht en dan gingen we samen kijken s'avonds.Het raam stond op een kiertje en de zeelucht kwam naar binnen samen met het geluid van klotsende golven.Ik draaide me om en zag Dylan spelen om mijn DS.k sprong van mijn bed af.Dylan keek op.
'I'm going for a walk.' Zei ik.Dylan knikte en hij wist dat ik graag alleen liep.Eenmaal buiten waaide er een stevige zeewind op het strand.Ik liep richting de branding.Ik liep naar links.Het strand werd steeds smaller,op dit punt was het van de branding naar de verdroogde bomen 1,5 meter.Met vloed zou het zeker overstromen.Ik hield met mijn linkerhand de takken uit mijn gezicht en voelde de spetters van de golven tegen mijn kuiten.Toen ik er langs kwam wist ik niet wat ik zag.Ik liet mijn hand over een boomstam glijden.Roet kwam op mijn hand te zitten.
Op alle bomen en planten zaten brand plekken.Plekken op het zand waren verbrand.Ik volgde het spoor uiteindelijk zag ik iemand in de zee staan.En niet zo dicht bij de branding.De jongen stond alleen in een korte blauwe broek en over zijn hele lichaam waren kleine brandwonden.Een golf kwam op de jongen af.De golf was 2 meter hoog.Zou ik hem waarschuwen?Maar het leek wel alsof hij erop stond te wachten.De golf brak en de jongen kreeg de volle laag.Precies op het moment dat ik dacht dat hij niet boven zou komen scheen er een rode gloed.De jongen barste al draaiend door het water oppervlak en ging de lucht in.Net toen hij zijn hoogtepunt bereikte verdwenen de vlammen.Hij viel oplaag en knalde hard in het water.De jongen kwam boven en ging weer op zijn plek staan.Wachtend op de volgende golf.Wie zou het kunnen zijn?

*Omgerekent natuurlijk van yen:p
** voor eventueel soft yaoi fans en pervs een extra stukje vanaf dit punt:
Na driekwartier hoorde ik Dylan nog dabberen in het bad.Ik stond op en pakte een handdoek uit mijn tas.Ik klopte op de badkamerdeur.
'Wa's er Mark?' Hoorde ik Dylan vragen.
'Zorg dat je VOLLEDIG onderwater zit.' Zei ik en liep naar binnen.Dylan hing voor in het bad over de rand.Ik liep naar de achterkant van het bad.
'Als je het waagt om je om te draaien!' Dreigde ik.Dylan grinnikte maar draaide niet om.Ik gooide mijn kleding bij die van Dylan en ging achter hem in het bad zitten.
'Mag ik nu omdraaien?' Vroeg Dylan lachend.
'Als je een klap voor je kop wilt zou ik dat vooral doen.' Zei ik dus Dylan bleef opgedraaid aan zijn kant.Opeens werd er op de kamerdeur geklopt en hoorde ik iemand binnen komen.
'Mark-kun?Dylan-kun?' Hoorde Dylan en ik de stem van Shiito.
'We zitten hier.' Antwoorde Dylan en ik gaf hem een klap in zijn rug.
'Wat?' Vroeg Dylan onschuldig.
'Niet omdraaien.' Riep ik toen weer snel en duwde Dylans gezicht de andere kant op.Shiito kwam de badkamer binnen voordat ik hem kon zeggen dat niet te doen.Shiito's mond ging open en toen weer dicht.Hij wist niet wat te zeggen.
'Haaaai.' Zei Dylan.