Hoofdstuk 18.

Hoofdstuk 18.

Gespannen zat ik op mijn stoel, in de klas. Ik begon met mijn vingers te spelen, zoals ik altijd doe wanneer ik zenuwachtig ben. Ik tikte op de tafel, wat Feven blijkbaar irriteerde. ‘Stop ermee.’ zei ze en greep mijn hand vast. Ruw gooide ze hem neer en zei ‘Door jou word ik ook zenuwachtig!’ Geërgerd maakte ze een raar geluid en keek voor haar uit. Dan begon ik maar met mijn voeten te tikken, die kon ze toch niet vastpakken. Ik voelde een hand op mijn schouder en keek achterom, in het gezicht van Matthew. ‘Het komt wel goed.’ zei hij, en ik glimlachte naar hem. Vlug draaide ik me weer om en stopte met het tikken, want anders gaf Feven me straks nog een tik. Het was stil in de klas en we hadden huiswerkuur. Ik had al mijn huiswerk al af en had dus niks te doen. Ik keek in het rond en vroeg of dat ik naar de wc mocht. Gelukkig zei ze ja, en liep ik dus naar de wc. Mijn handen waren helemaal klam omdat ik zo zenuwachtig was, en had dus besloten om ze te gaan wassen. Terwijl ik mijn handen stond te wassen keek ik in de spiegel. Gelukkig zat mijn make-up nog allemaal op dezelfde plek, na het wrijven in mijn ogen, omdat ik zo moe was. Ik had de kraan uitgedraaid en zag dat er toch nog wel een beetje zwart onder mijn ogen zat. Ik zette Forever Young van One Direction op, en deed mijn ogen af. ‘Vind je dat leuke muziek?’ vroeg een jongen achter me. ‘Ja.’ reageerde ik. ‘Mijn lievelingsband zingt het namelijk.’ ‘One Direction?’ vroeg hij en ik draaide me om. Ik wist al dat ik zijn stem herkende en keek recht in Louis’ gezicht. Het was raar dat ik nu niet flauw viel, terwijl ik dat wel deed gisteren. ‘Hoi Sophie.’zei hij. ‘Hal, hal, hallo.’ stotterde ik. Louis begon te grinniken en vroeg hoe het met me ging. ‘Goed.’ antwoordde ik. ‘Mooi zo.’ zei hij. ‘Dan hoef ik dadelijk dus niet iemand te halen om kots op te ruimen, of om jou bij bewust proberen te krijgen.’ Louis begon weer te grinniken en ik grinnikte mee. ‘Dus…’ zei hij. ‘Waar moeten we zijn?’ In paniek keek ik rond, of dat de rest er ook stond. ‘Ik bedoel ons twee.’ ‘Oh.’ zei ik suf en begon zenuwachtig te lachen en Louis lachte mee. ‘Daarheen.’ zei ik en samen liepen we naar het klaslokaal.