6. Harry

Ik denk die avond nog lang na over Eleanors woorden. Knap, Heer Liam?! Om heel eerlijk te zien heb ik hem nog nooit zo bekeken. Misschien heeft ze wel gelijk. Maar met zo'n rotkarakter....

De volgende morgen

Een luid gebonk haalt me nadrukkelijk uit mijn slaap. Ik kreun even en hoor dan dat moeder de deur openmaakt. De luide stem van Niall galmd door het kleine hutje. Ik schiet snel uit bed, trek mijn blouse en werkbroek aan en haal een hand door mijn warrige krullen. Op dat moment gooit Niall mijn kamerdeur open.'Harrreeeehh!'Kirt hij blij. Ik grijns en sla hem op zijn schouder.'Zo maat, wat is het plan vandaag?'Niall krijgt een geniepige grijns op zijn gezicht.'Ik ben net bij Bertrand geweest,'Bertrand is de oude veldopziener'En die zei...'Hij probeert een spannende stilte te laten vallen, maar zijn entousiaste krijgt de overhand en hij praat vrijwel meteen weer verder.'We hoeven niet te werken zegt hij.Het is bloedheet en Bertrand zei:'hij doet een hilarische immitatie van de oude man.'"Jullie zijn nog jong, geniet er maar even van!", dus, vandaag naar de pub?'Ik knik opgewekt en loop met de blonde jongen de hut uit.'Shit, niet weer!'Ik zie gelijk wat Niall bedoelt. Net als gisteren zijn Heer Liam en zijn aanhang weer op het veld verschenen.Ik kan zien hoe bang Niall word als hij Heer Zayn in het vizier krijgt. Ik trek hem aan zijn arm en trek hem mee achter de hut langs, richting de hooischuur. Opgelucht ploffen we neer in het hooi.

Sorry guys, veeeeeeeel te lang niet geschreven, ik was even niet geïnspireert!!