In hospital

Xavier's pov
"hoe bedoel je blind' vraag je. 'zoals ik het zeg'krijg je als antwoord.'hoe ga je dat aanpakken' zegt nathan. 'ik heb werkelijk waar geen idee' zegt elise. 'je doet het nu al goed dus het moet wel lukken' zegt loretta. 'vind je?' vraagt ze. je loopt naar haar toe en nathan pakt lilly over. 'ja echt waar' zeg je en geeft haar een kus. je kijkt om als je de rest binnen hoort komen. 'hoe zijn jullie binnen gekomen?'vraagt nathan. 'o de dokter liep weg en toen zijn we naar binnen geglipt' zegt mark. 'je weet dat als die dokter weer komt jullie in de problemen zitten?' zegt Loretta. 'ja maar we zijn vrienden dus we mogen toch wel naar binnen' zegt hij. 'je bent gek weet je' zegt Nathan. 'niet' zegt mark en kijkt beledigt waardoor jullie moeten lachen.

elise's pov
je kijkt naar de rest en legt marly weer in het bedje, daarna pak je lilly aan van Nathan en legt ook haar neer. je blijft staan kijken naar de 2 die liggen te slapen. 'hey ik had het tegen jou' hoor je als je een hand voor je gezicht ziet. 'sorry ik was er niet erg bij met me gedachten' zeg je terwijl je met je hand in je nek wrijft. de rest lacht 'nee dat zag ik' zegt loretta. 'wat is er nu' zeg je 'je telefoon ging een onbekend nummer' zegt Mark. 'ik kijk zo wel of zie gene belt mij wel als het dringend is' zeg je en gaat weer op het bed zitten. als de deur weer open gaat en de dokter binnen komt rent de rest naar buiten behalve degene die toestemming hadden. 'hij leert het ook nooit' zucht nathan 'op een of andere manier niet nee' voeg je toe. 'het spijt me maar het bezoek uur is voorbij dus ik moet jullie vragen te vertrekken' zegt de dokter. ze kijken je aan en je knikt. loretta geeft je een hugg, Xavier ook, Nathan is niet van dat kleffe gedoe dus die blijft veilig bij de deur staan. 'doei jongens' zeg je 'doei' krijg je als antwoord en ze lopen de deur uit.