De 100e Hongerspelen - 82
“Romina!” Andrew was opgelucht toen hij zijn dochter zag. Het meisje keek om zich heen, waar kwam dat geluid vandaan? Ze stond op.
“Sst, Andrew, niet zo luid, straks horen ze ons nog”, siste Xandrijn.
“Ja, sorry, je hebt gelijk, ik vergat even…”
“Kom op, ze heeft ons nog niet gezien, geloof ik. Ga je maar verenigen met je dochter”, glimlachte Xandrijn, die het heus wel begreep.
***
“Kom, we gaan verder”, besloot Vania toen het vlees klaar was. Snel pakten ze alles in.
“Waarheen, Seija?”, vroeg Ian. Seija keek op de kaart.
“Er zitten een paar vrienden wat verderop”, zei ze. “Dus laten we hen maar even gaan opzoeken. Bovendien lijkt dat ook een weg te zijn naar grotten en beekjes, een ideale schuilplaats, vlakbij de bosrand dus ook dicht genoeg bij eten.”
“Perfect”, stemde Vania in.
“Jammer meisje, het is jij of ik”, zei Odette op een spottend toontje, haar speer op Romina gericht. Romina draaide zich geschrokken om.
“Nee! Alsjeblieft!”
“Smeken werkt niet bij ons, dom kind”, zei Adan. “Vooruit, Odette, dan kunnen we weer naar de anderen. Of nog wat slachten, ik hoorde net iemand in de buurt iets roepen.”
“Je hebt gelijk, ik verdoe mijn tijd. Ze had al lang dood kunnen zijn.” Odette hief haar speer, klaar om te werpen.
Peeta, Katniss en Johanna zaten gezellig samen te babbelen, hoewel ze de schermen ook wel in het oog hielden. Hun tributen waren bij elkaar nu en redelijk veilig ook. Ian had wel wat last van zijn wonde, maar die zalf en pillen leken goed te werken.
“Johanna, ik begrijp er echt niets van”, zei Katniss na een tijd. “Waarom lijkt iedereen hen te beschermen? Dristan en Seija ook trouwens.” Johanna beet op haar lip. Die vraag had ze moeten verwachten.
“Dat kan ik nu niet zeggen, niet hier.”
“Dan gaan we naar buiten”, zei Katniss vastberaden, en stond op.
“Nee.” Johanna hield haar tegen. “Ik, het spijt me, maar er is afgesproken dat we jullie niets zeggen, voor de veiligheid. Ik sta zowat onder druk.”
“Johanna Mason staat onder druk.” Peeta trok zijn wenkbrauwen op.
“Nog even geduld”, zei Johanna. “Oké? Vanavond weten jullie het.”
“Beloofd?”, gromde Katniss kwaad. Al konden ze elkaar best waarderen, zeker na de vorige opstand, echte vriendinnen zouden die twee nooit worden.
“Erewoord.”
Reageer (2)
she just can't die
1 decennium geledenOhow... Romina...
1 decennium geledensnel verder