020

Harry sloeg zijn armen om mijn rug heen en trok me tegen zich aan. Ik legde mijn armen in zijn nek en een bom van vlinders ontplofte in mijn buik. Na een tijdje trok Harry terug. Tuurlijk, hij moest ademhalen. Ik keek hem met een big-smile aan. 'Be my girlfriend.' zei hij en keek me aan met zijn prachtige groene ogen. Ik drukte mijn lippen op de zijne maar veel te snel trok hij weer terug. 'Is dat een ja?' vroeg hij en keek me vragend aan. 'Had ik een keus dan?' vroeg ik en grinnikte. 'Uhm...nee.' zei Harry en grijnsde. Ik schudde afkeurend met mijn hoofd en grinnikte. 'Kom we gaan terug. Ze gaan ons vast missen.' zei Harry. Zijn gezicht stond teleurgesteld maar hij had wel gelijk. Ik knikte en wilde weg lopen maar Harry trok me terug en gaf me nog snel een kus. Er verscheen een glimlach op mijn gezicht en ik wist zeker dat die er de rest van de avond niet meer vanaf ging. We liepen dicht tegen elkaar aan terug naar het kampvuur. Met een big-smile ging ik naast Mai zitten die me raar aankeek. 'Waarom lach je?' vroeg ze en grinnikte. 'Niks hoor.' zei ik en glimlachte nog breder. Mai keek de groep rond en haar blik bleef hangen bij Harry die met zoon zelfde glimlach op zijn gezicht met Niall aan het praten was. Ze rukte me aan mijn arm en trok me overeind. 'Mee komen.' beval ze en trok me verder het strand op. 'Wat is er daarnet met Harry gebeurd?' vroeg ze en trok een wenkbrauw op. 'Niks.' zei ik zo onschuldig mogelijk. 'Andy Rosalie Johanssen. Wat is er daarnet gebeurd?' vroeg ze streng en kon amper haar lach inhouden. 'We hebben gezoend.' zei ik zacht en keek haar grijnzend aan. 'En...' zei ze en maakte een ga door gebaar. 'We hebben.' zei ik en mijn grijns werd groter.