OO5 Isabelle Cleo Harrison
Vinden jullie de tijdsprongen vervelend? Ik heb veel aan tips, die mag je gerust kwijt hoor!
Hope you like it!
2 maanden later:
Ze liep in een zomerjurkje met Layla naar de tuin. Nathan was een weekendje weg met hun ouders. En volgende week waren ze met Layla weg, zo konden ze even de aandacht alleen op dat kind vestigen. Dat had een positieve werking, want ze kwamen zo veel vrolijker thuis. Maar Oliver liep nog altijd rond en gaf haar de zenuwen. Hij raakte haar net iets te vaak aan, en floot net iets te vaak naar haar. Op dit soort momenten wilde ze dolgraag naar Ryan, maar die was momenteel een half jaar naar Nieuw Zeeland.
Layla trok zachtjes aan haar jurk, en wees naar het konijnenhok. "Wil je Evy of Liv vast houden schatje?" fluisterde ze, en tilde haar op. Daarna liep ze met haar naar het konijnenhok, en zette haar neer. Ze tilde een zwart dwerg konijntje op, en keek toe hoe Layla in het ren ging zitten, en zette Eve op haar schoot. "He babe" hoorde ze in haar oor, en ze keek met een ruk op. "Oliver, rot op." snauwde ze, en ging bij Layla zitten. Ze hoorde hoe de jongeman zich langzaam van hen vandaan bewoog.
Na een half uurtje vond Layla het wel genoeg geweest. Ze zette Eve terug, en tilde Layla op. Daarna liep ze naar binnen, en ging haar in bed leggen voor een middagslaapje. Zelf ging ze beneden tv kijken, en hoopte maar dat Oliver weg was. Ze ging op de bank liggen, en zapte wat langs de zenders. Al snel vielen haar ogen dicht, en werd ze overmand door de duisternis die slaap heette.
Toen ze haar ogen weer opende voelde ze een sterke arm om haar middel en een regelmatige ademhaling in haar hals. Ze wist al wie het was zonder om te kijken. Haar hand legde ze op zijn arm, en deed een poging om hem van hem af te krijgen. Maar Oliver was blijkbaar half wakker geworden, en trok haar tegen zijn lichaam aan. "Oliver, rot op." gromde ze, en zette haar nagels in zijn vel. Ze voelde zich aangetrokken tot hem, maar doordat hij zo belachelijk zelfverzekerd deed, knapte ze op hem af. Ryan had ze al een paar weken niet gezien, en ze mistte haar vriendje enorm. En Oliver maakte misbruik van het feit dat ze verlangde naar een man door haar continu aan te raken. Ze stond op, en snelde naar boven. Eenmaal boven reikte ze naar haar mobiel. Haar vingers gingen razendsnel over het scherm en hield hem toen tegen zijn oor. "He Ryan, met Isa." zei ze zachtjes en giechelde toen Ryan wat liefs zei. "Ja, ik mis je ook. Volgende week kom ik naar je toe, dan ben ik 3 dagen vrij." zei ze vrolijk en stond op toen ze Layla hoorde. Ze liep de overloop op, en luisterde naar Ryan die de meest lieve woordjes tegen haar zei. Wat moest ze toch zonder deze heerlijke jongen? Hij was de enige die zó lief was en met het meeste geduld. Ze hing op, en hield Layla uit bed. "Gaan we een cake maken liefje?" vertelde ze tegen het meisje, en kleedde haar aan. Ze liep naar beneden, en zette haar op het aanrecht. Vrolijk neuriënd pakte ze de cakemix, en zette de benodigheden op het aanrecht. Ze waste hun handen, en gaf Layla een kusje op haar wang.
Een klein uurtje later zaten ze heerlijk te genieten van de cake, en het hele huis rook ernaar. Dat gaf een huiselijke sfeer, en daar hield ze zo van. Ze zette Layla voor de tv, en ging de cake opbergen. Opeens voelde ze twee handen op haar heupen. En het was niet Layla.
Reageer (1)
ik vind het goed geschreven en die rondsprongen niet vervelend ofzo:)
1 decennium geleden