Not ready to go!

,, Lyns kom je nou eindelijk naar beneden? we moeten er wel voor morgen zijn hoor!,, riep ik terwijl ik door het huis heen rende om mijn spullen te pakken. vanavond zouden we naar het concert van beyonce gaan. ze is echt een geweldige artiest en inspireert me. we gingen met zijn drietjes dus dat wil zeggen Lindsy, kim en ik (Deborah is mijn naam aangenaam kennis te maken;) ) dus waar was ik gebleven? waar was ik ook alweer gebleven? ohja wij gingten naar beyonce. als we er ooit op tijd komen aangezien onze taxi er al over 15 minuten staat en Kim er nog niet was en Lindsy bezig was met haar make-up. god help me!

,,mobiel, mobiel, mobiel waar zijt gij toch?" liep ik al mompelend door de woonkamer.
net op het moment dat ik het wilde opgeven met het zoeken naar mijn mobiel (want die komt toch altijd weer boven water) kwam Lindsy naar beneden gehuppeld.

,,Deboraaaaaaaaaaaaaaaaah ik ben kl...'' met een luide ban kwam Lindsy de kamer binnen geflikkerd. ,,HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA hhoe kr krijg jje daaaaat vo voor me klaaaaaar?'' kon ik er nog net uitbrengen voordat ik enorm hard moest lachen om het gezicht van Lindsy. je kent het wel eigenlijk mag je helemaal niet lachen want je beste vriendin ligt op de grond en heeft waarschijnlijk pijn. maar jij kan je niet inhouden en begint hard met lachen en daarna vraag je pas hoe het gaat en help je diegene. tsja dat gebeurde nu dus ook













ok jep meiden ik weet het eerste stukje always sucks toch??