OO6

'Rustig.' Fluister Harry in mijn oor. Snikkend laat ik me tegen hem aanvallen. Ineens begint Liam ook te schreeuwen, waarschijnlijk zijn nu live-beelden vanuit zijn huis op de tv te zien. Harry wrijft troostend over me rug wat me een beetje kalmeert. 'Laat ons gewoon gaan!' Schreeuwt Chayenne nu. Waarschijnlijk zijn mijn ogen nu helemaal rood van het huilen maar dat boeit me niet. 'We moeten weg.' Zeg ik. Tot mijn verbazing gaat er een deur open. Geschrokken kijken we allemaal naar de deur. Vastberaden loop ik erop af. Ik kom in een oude woonkamer met keuken terecht. 'Kom maar.' Fluister ik. Meteen rent iedereen naar binnen, zodat we niet weer worden gescheiden. 'En nu?' Vraagt Louis.
'Erm.. Daar!' Zeg ik dan. Links is een muur helemaal van staal, maar toch kan je erin via een deur. Weer ben ik degene die als eerste naar binnen loopt. Meteen wil ik weer terug omdat er een verbrand lijk ligt, maar de deur is dichtgegaan. 'Fuck!' Gil ik. Een klein raampje zit in de muur zodat ik de anderen nog kan zien. Ik beuk op het raam, en paniek borrelt op. 'Help!' Gil ik. De anderen beginnen ook te bonken op het raam. Links van me zit een thermometer. Het is al 27 graden! Ik denk terug aan mijn familie, mijn vader moeder en... Ik begin enorm te hijgen. Het is al 35 graden. Wanneer ik de stalen muur aanraak, verbrand ik me. 'HELP ME!' Begin ik weer te gillen. Ik leg mijn hand op het raam en Liam die aan de andere kant staat, legt zijn hand op de mijne. Naja, het raam zit er nog tussen. Dan zie ik in de weerspiegeling van het raam dat er rook uit mijn haar komt. Verwoed begin ik er op te slaan. Het is enorm heet, ondertussen al 49 graden. 50 Graden.. Ik voel dat er ruwe plekken op mijn blote lichaamsdelen komen. Ik laat me zakken, en heb de kracht niet meer om te gillen. Als de thermometer op 53 staat spat het raam uiteen. Moeizaam kom ik overeind. 'Samantha, pak mijn hand!' Hoor ik Zayn roepen. Met moeite pak ik zijn hand en binnen 2 minuten sta ik weer in de koele woonkamer. Hijgend laat ik me zakken. Links van me staat een spiegel. Ik ben helemaal rood en mijn gezicht zit onder de bloed van de scherven. 'D'r ligt een lijk.' Hoor ik Niall zeggen. 'Hoe kan dat raam openspatten.' Vraagt Louis. 'Dat is duidelijk, de eerste keer heeft hij het gehouden, maar de tweede keer niet.' Zegt Liam simpel. 'Water.' Hijg ik. Meteen rent iedereen naar de keuken toe. 'Er ligt geen drinken!' Zegt Harry. Hij draait aan de kraan maar er komt niks uit. 'Hier een komkommer.' Meteen geeft Niall hem aan mij. Ik zie dat er een paar kleine hapjes zijn uitgenomen. 'Sorry.' Verontschuldigt Niall zich. Ik neem een paar happen en voel de koude sap door mijn lichaam glijden. Na een paar happen voel ik me misselijk. Als ik stop met eten pakt Liam bezorgd de komkommer over. 'Shit.' Zegt hij ernstig. De komkommer is helemaal groen maar in het midden niet, daar is 'ie spierwit. 'Dat heeft die klootzak expres gedaan, hij wist dat het raam open zou barsten, hij wist dat er geen water lag, hij wist dat ze van de komkommer zou eten.' Zegt Liam boos. Niall's hele gezicht is wit. 'Niall..' Weet ik uit te brengen. Snel kijk in ook in de spiegel. Mijn witte huid steekt af tegen het rode bloed. Niall begint over te geven, en binnen een mum van tijd ik ook....