013

Ik voelde Harry's adem op mijn lippen. Ik sloot mijn ogen en voelde bijna zijn lippen. De deur knalde met een klap open. 'Andy! Het spijt me zo! Ik had niet weg moeten gaan.' zei Mai huilend en kwam op me af lopen. 'Wat is er aan de hand?' vroeg Niall die in de deuropening stond. 'Het is zo stom van me. Gaat het wel?' vroeg Mai en gaf me een knuffel. 'Mai? Ga met Niall mee ik red me wel.' zei ik streng en keek verontschuldigend naar Niall. 'Wat is er?' vroeg hij nog een keer. 'Ik ben weggegaan op een dag dat Andy me nodig heeft.' zei Mai en maakte haar gezicht droog. 'Mai. Geloof me. Het gaat.' zei ik en keek haar streng aan. Ik draaide me om naar Niall. 'Mijn moeder is vandaag twee jaar overleden.' Zijn ogen werden groot en hij slikte. 'Ow sorry.' zei hij zacht en keek naar zijn schoenen. 'Maar he is mijn moeder en jullie moeten daar niet jullie plezier door laten bederven. Ga gezellig met zijn tweeën ergens heen.' zei ik en duwde ze de deur weer uit. 'Je kan me bellen.' zei Mai en gaf me nog een knuffel. 'Ja ja. Ga nou maar.' zei ik en deed de deur dicht. 'Zijn die twee op een date ofzo?' vroeg Harry en stond op. Ik knikte en ging op de bank zitten. 'Ik ga douchen.' zei hij en liep weg. Ik stond op en pakte mijn lap-top die ik mee had gesmokkeld. Ik klikte mijn afbeeldingen map open en klikte te foto's aan van de goede oude tijd. Dat deed ik altijd op deze dag. De tranen stroomden over mijn wangen heen en snel deed ik mijn lap-top weg. Ik ging op de bank liggen en trok mijn knieën op. Ik hoorde Harry de keuken inlopen en zijn eten maken. 'Wil je ook eten?' vroeg hij aan mij. Ik schudde mijn hoofd en stond op.