Swimming Problems

Twee uur later waren we bij Gustav. Hij bezat een groot zwembad en ook de zon gaf warme stralen. Ongemakkelijk keek ik naar de planten die in de tuin stonden want ik durfde niet naar Tom te kijken. Zelf stond ik ook in een simpele zwembroek. Gustav had drie grote handdoeken gegeven en ook zonnecrème. Toen ik zag dat Tom zichzelf begon in te smeren, draaide ik me snel om en liep naar het zwembad. Ik dook er me teen grote sprong in en toen ik boven water kwam, veegde ik mijn haar uit mijn gezicht.
'Tom, wat doe je!' hoorde ik Gustav schreeuwen.
Ik zag dat Tom de zonnecrème op de grond was aan het laten druppelen, terwijl hij mij aankeek. Waarom bekeek hij me zo? Had ik iets op mijn gezicht? Plots keek Tom verwarrend om zich heen en zette de zonnecrème terug weg.
'Ik heb buikpijn. Ik ga even naar de wc,' zei hij tegen Gustav.
'Ok'
Ik keek toe hoe mijn broer weg rende, waardoor ik me betrapt voelde. Zag hij dat ik naar zijn buik aan het staren was?
'Weet jij wat er met hem aan de hand is? Hij doet al een tijdje zo raar,' zei Gustav.
'Hoe bedoel je, al een tijdje?'
'Al bijna drie maanden. Hij zit vaak in dromenland en soms zit hij gewoon in het niets te staren. Als hij dan terug uit de lucht komt gevallen, dan kijkt hij betrapt. Hij heeft toch niks erg gedaan? Toch geen meisje zwanger gemaakt?' vroeg hij.
'Wat? Nee, dat denk ik niet'
'Het zou toch kunnen? Ik bedoel maar, hij heeft al zoveel meisjes gehad. Ooit loopt dat verkeerd af'
Ik kon het niet ontkennen. Wat zou er eigenlijk gebeuren als dat ooit echt gebeurde? Wat als Tom verliefd werd op een meisje en ze dan zwanger werd? Dat zou ik nooit aankunnen. Ik was zijn tweeling, niemand kende hem beter als ik. Hij had alleen mij nodig. Een gewoon meisje was niet goed genoeg voor hem, ze zou hem nooit helemaal behandelen zoals hij het verdiende.
'Hij blijft wel lang weg, vind je niet?' vroeg Gustav verbaasd.
'Ik ga wel even nakijken,' zei ik.
Ik stapte uit het zwembad en zwierde even met mijn hoofd zoals een hond. Ik droogde mijn voeten af aan de handdoek en ging dan naar binnen. Ik kende dit huis als mijn eigen broekzak dus vond ik de wc direct. Ik wou juist op de deur kloppen, tot ik plots een geluid hoorde. Geschrokken hield ik mijn adem in. Er klonken kleine kreun geluidjes maar die werden gedempt omdat hij zijn adem inhield. Het was duidelijk wat hij aan het doen was. Met een rood hoofd luisterde ik naar iets wat ik eigenlijk vuil had moeten vinden.
'Bill, wat ben je aan het doen?'
De plotse stem deed me zo erg schrikken, ik sprong een meter in de lucht.
'Ah, jezus, Gustav! Ik schrok me dood!' zei ik terwijl ik mijn hand op mijn borstkas legde.
'Tom, gaat het wel?' vroeg Gustav.
De kreun geluidjes waren gestopt. Hopelijk ging Tom nu niet denken dat ik stiekem naar hem aan het luisteren was. Wat dus eigenlijk wel de waarheid was.
'Ik kom,' zei Tom stil.
Gustav trok me terug mee naar het zwembad en gooide me erin. Door het koude water was ik ineens al mijn vuile gedachten vergeten. Gelukkig maar, anders had ik ook een probleem in mijn zwembroek gehad. Gustav duwde me kopje onder en grinnikte toen ik hem boos aankeek. Niet veel later kwam mijn broer terug naar buiten. Hij had nog steeds een rood hoofd. Hij keek naar me maar toen hij zag dat ik ook naar hem keek, draaide hij zijn hoofd weg en deed alsof hij een wesp weg sloeg. Ik keek naar zijn rechtse hand en begon me in te beelden hoe het zou zijn als hij dat bij mij deed. Ik voelde mezelf een verrader door deze gedachten maar ik kon er niets aan doen. Ik schrok een tweede keer toen Gustav me weer kopje onder duwde. Ik hoestte en zag daarna hoe Tom ook in het zwembad dook. Toen hij weer boven water kwam, leek alles in slow motion te gaan. Enkele water druppels gleden over zijn gebruinde buik. Ik wist al langer dat ik homo was maar waarom moest ik verliefd worden op de enige persoon die ik nooit zou krijgen?