What Will It Happen If Trace Cyrus Left Me?? 1%

He Let Me Down........
Dromerig staar ik uit het raam. Hoe het regen zachtjes maar toch snel de straat in zich neemt. Zachtjes tikken de regen en geeft een rustig gevoel voor mij. Stilletjes maar toch nog duidelijk luid genoeg hoor ik mijn moeder de trap op lopen. Met elke stap die ze zet maakt een luid gekraak. De deur van mijn kamer wordt zachtjes open geduwd en meteen is het zicht van mijn moeder' hoofd te zien.
'Is alles goed??' vraagt ze met een bezorgde stem.
'Ja mam,' Beantwoord ik haar vraag.
Een diepe zucht verlaat mijn mond en sta van het vensterbank op. Nog steeds gelooft mijn moeder me niet en kijkt me nog steeds bezorgt aan.
'Waarvoor die diepe zucht dan?' vraagt ze dan met opgetrokken wenkbrauwen.
'Het is niks mam, je weet toch hoe ik ben als het regent of me iets niet bevalt.' herinner ik het haar.
Zachtjes knikt mijn moeder en kijkt me aan wat ik telkens doe. Alles in mijn kamer is donker en leeg. De schaduw die ik maak op de muren, ondanks het donkere lucht loopt mee als ik me beweeg. Veel mensen beschouwen me als een somber meisje. Iedereen weet niet voor waar ik somber ben maar ik wel. De enige reden waarom ik somber ben is door het regen. Het is zo donker en het is precies dat alles om me heen triest is. Alles lijdt aan pijn en laat het aan de lucht weten dat hij moet wenen. Hij moet wenen om te tonen aan de mensen dat het pijn doet. Veel pijn. Het maakt me van binnenuit kapot maar dat komt door het voorvalletje. Het woede speelt rond me heen als ik aan zijn naam denk. De pijn die hij me heeft aangericht. Ik dacht dat we 2 handen op een buik waren maar alles leek een bedrog. Voor mij maar niet voor hem. Hij, Diegene de hij me heeft verlaten nadat we zoveel door de jaren heen samen hebben meegemaakt. Hij die de tour boven mij verkoos.

Hij, die Trace Cyrus heet.