#135.
Bedankt voor de verjaardagswensen! Het volgende deel is dé brief.
Bill begon vrolijk mee te neuriën met een liedje op de radio. Ik forceerde een glimlach. Ik wist niet precies waar we naartoe gingen en ik kon dus niet inschatten hoe lang we in de auto zouden moeten zitten. Ik zou een keuze moeten maken en wel snel ook. Of ik gaf hem de brief bij onze aankomst, of ik las de brief in de auto voor. Geen van beide opties voldeden en ik voelde een hoop woede in me opkomen. Ik had mijn ideale kans een paar minuten geleden verkeken, voor zover er een ideaal moment mogelijk was voor zo’n dingen. Hij zou me haten en zich belogen voelen.
Na twee uur rijden op de snelweg stopten we bij een wegrestaurant. “Ik ga even wat lekkers halen, wil je ook wat?” Ik knikte. “Neem je ook een flesje water mee?” Hij gooide het portier dicht en verdween in het winkeltje. Blijkbaar was het toch niet zo dichtbij als ik gedacht had. Ik keek snel even naar mijn mobieltje. Geen gemiste oproepen of berichten, maar goed ook. Ik besloot om het maar meteen uit te schakelen. Dat leek me het beste. Mijn blik viel op het pakje dat ik voor Bill gekocht had en op de brief. Ik kreeg een tweede kans. Deze keer mocht ik onder geen beding terugkrabbelen.
“Bill, voordat we verder gaan moet ik eerst nog iets doen”, stamelde ik toen hij terugkwam met een pak koeken en wat drank. Hij zuchtte en liet zijn handen op het stuur vallen. “Als we te lang treuzelen komen we te laat en dat mag absoluut niet gebeuren.” Hij beklemtoonde het woordje absoluut. Moeizaam negeerde ik de toon in zijn stem en haalde ik het pakje en de enveloppe uit mijn handtas en stak eerst het pakje voor zijn neus. “Voor jou, voor je valentijn. Ik weet het, het stelt niet veel voor, maar je zal er hopelijk iets aan hebben.” Hij opende het, bekeek het en glimlachte vervolgens. “Het is een notitieboekje, voor je gedachten, je ideeën, nieuwe songteksten.” Hij knikte. “Het idee alleen al dat het van jou komt zal voor inspiratie zorgen.” Hij drukte een kusje op mijn voorhoofd. Hij leek oprecht tevreden met zoiets banaals. Ik vroeg me af hoe hij oprecht blij kon zijn met zoiets, het stond zo in contrast met wat hij voor mij wou doen vandaag en dat terwijl ik waarschijnlijk nog niet alles wist. Nog voordat hij het boekje goed en wel kon bekijken stopte ik de brief in zijn handen. Ik deed het razendsnel en het was pas toen ik zag dat zijn vingers contact maakten met het papier dat ik besefte dat het echt zou gaan gebeuren. “Ik wil dat je dit leest, voordat je me officieel als je vriendin gaat voorstellen.” Zijn gezichtsuitdrukking veranderde wel vijf keer na elkaar, waarschijnlijk omdat hij niet wist wat hij zonet gehoord had of wat hij moest voelen. Hij keek me voorzichtig aan, maar zei niks. Ik slikte en wachtte tot zijn vingers over de enveloppe gleden en deze openden. Ik kon nu niks meer doen. Ik had er bewust voor gekozen om hem de brief te laten lezen in mijn aanwezighed, niet omdat het mij dat makkelijker maakte, integendeel. Het maakte het mogelijk om zijn gezichtsexpressies te zien en hij zou ook niet van me weg kunnen lopen. Hij kon me wel uit de auto zetten en de afspraak met de pers afzeggen, daar was ik me van bewust en dat zou ik accepteren. Het maakte me ook niet uit. Het enige wat telde was ons. Dat was het enige waar ik op dit moment om gaf. Ik zag zijn handen trillen terwijl hij de brief met beide handen vastnam en begon te lezen.
Reageer (9)
Noo, je moeeet snel 136 activeren hoor! Ik wil weten hoe Bill reageert en wat hij gaat doen/zeggen!
1 decennium geledenGa je snel verder <3?
xx
Ja. Kijk -dushoi. (:
Ik wilde eigenlijk alleen puntsgewijs een paar dingen zeggen maar nu komt deze hele reactie puntsgewijs omdat ik stiekem autistisch ben of omdat het zo makkelijk gaat.
1 decennium geledenAs you already guessed, was ik dus op vakantie. Und das heißt;
1) Ik had het je niet verteld, als in, ik heb alleen bij mijn eigen verhalen die mededelingen gedaan, zodat. ik het niet overal neer hoefde te pleuren voor het hele internet en jeweetwel.
2) Ik had het grootste gedeelte van de tijd geen wifi.
3) Toen ik wel wifi had, heb ik me beperkt tot een paar seconden per dag om een hoofdstuk te activeren, en had ik dus geen tijd om je stukjes te lezen.
4) Ik heb dit verhaal zo hard gemist.
5) Ik schrok me dood toen ik bij begon te lezen, want blijkbaar heb ik dus echt het minst goede [of misschien juist wel niet] moment gekozen om op vakantie te gaan. IN IEDER GEVAL BEN IK NET OP TIJD TERUG VOOR DIT MOMENT YEEEEEAH <3
6) Nu ik dit verhaal weer helemaal bij ben gaan lezen, en zoveel in een keer te lezen had, besefte ik opnieuw hoe goed het is. Hoe goed je schrijfstijl is. Hoe goed je je hoofdpersonen neerzet en alles. Hoe goed je ervoor zorgt dat wij ons allemaal in Chaya kunnen verplaatsen en dat soort dingen. En dat het me opnieuw jaloers maakt dat je dat allemaal zo goed doet omdat. gewoon. En ik houd er zoveel van. En ik zou eigenlijk een boek kunnen schrijven met dingen die ik goed vond uit de laatste paar hoofdstukken, maar omdat ik zoveel gemist heb, lijkt me dat nogal onnodig.
7) Ik ben typen langzaamaan verleerd en ik typ nu op het tempo van een gedrogeerde schildpad.
9) Hoi.
10) Dankjewel voor je superlieve reactie op mijn ene story van zeshonderd jaar geleden die ik eigenlijk vergeten was tot je dat zei en zo. en ik vond het gewoon supersuperlief *knuffelt*
11) Een late gefeliciteerd met je verjaardag. <3
12) Daaaaaag <3
13) *kudo*
14) 13 is een ongeluksgetal dus mag het niet bij dertien eindigen *stiekem een autist*
15) <3
spannend en nu je het volgende deel al afhebt kun je die ook meteen nu activerenxD
1 decennium geledenzo ik een lief verjaardags kadotje van jou vinden(K)
snel verder
Oke, ik weet door je inleiding van dit hoofdstukje dat de brief pas in het volgende deeltje komt, maar wat een rotmoment om hier te stoppen!!!
1 decennium geledenIk bedoel WAAROM??? Ik kan niet anders dan geduldig wachten op een volgend deeltje en ik weet nu heel zeker dat ik zowat om het uur kijk of je alweer iets nieuws geplaatst hebt.
Maar goed, ik heb nu genoeg gezeurd daarover. Ik ben heel blij dat ze al haar moed bij elkaar heeft geraapt en hem toch nog vóór de officiele bekendmaking de brief heeft gegeven. Dit moet voor haar echt een vreselijk moment zijn geweest, en dat vind ik dan ook vreselijk maar ze doet er echt goed aan. Bill kennende is hij misschien kwaad in het begin. Hij zal zich zeker bedonderd en vreselijk voelen maar hij zal haar ook helpen met alles wat in zijn macht ligt en van haar houden. Heel veel van haar houden! Ik bedoel het was niet voor niets het lot dat hen bij elkaar bracht.
Ik wil even zeggen dat dit een van de mooiste verhalen is dat ik ooit heb gelezen. zowel qua boeken (En dat zijn er héél veel) als op quizlet. Als het ooit als boek verschijnt koop ik zeker een exemplaar!
Heel veel succes nog met studeren en ik kijk uit naar het volgend deeltje!!
Oooooh gemeen hoor om hier te stoppe
1 decennium geledenZooo spannend dus je weet het al snel verder gaan
<3