Is It So Hard To Take Care Of A Little Child? *6*

I'm Scared
Met mijn duim in mijn mond lig ik tegen Bill' borstkast en voel hoe het op en neer gaat. Ondertussen is de auto al aan het wiebelen en ik heb geen idee waarom Bill controleert me of ik al in slaap ben gedommelt maar ik zie hem alleen maar glimlachen als teken dat ik nog wakker ben. Mijn oogleedjes vallen bijna dicht maar ik wil nog niet gaan slapen. Ik hoor hem nog praten en ik leg mijn hoofdje op de plaats waar zijn hart normaal zou moeten ligge en hoor zijn stem precies achter een muur klinken, maar dan toch nog zo dichtbij. Zijn stem verzachtert en dan val ik in slaap door de wiebelende auto en zijn hartslag. ZzzzZZzZzZzZz.....

BruPh...hE..He...Klonk er een beetje van voor. Ik open mijn oogjes en merk dat ik niet meer op Bill' zijn schoot maar op de bank met een kleine dekentje over mijn dij heen. Ik geeuw nog een keer en wrijf in mijn oogjes om beter te zien en de enge waas voor mijn ogen weg te werken. Als ik door heb dat ik alleen ben begon twijfel me over te nemen en daarna paniek en als laatst angst. Tranen rollen over mijn appelwangetjes en al snel proef ik zout. Mijn neus druppelt en smaakt een beetje zuur en zouterig in mijn mond. Ik weet dat het snot is dat in mijn mond terecht gekomen is en de zoute tranen die ik nu laat. Ik huil en krijs en tier in de auto. Totdat de portier met een snelle snelheid open gaat. Een bekende gezicht kwam tevoorschijn en met betraande ogen kijk ik hem aan terwijl er nog meer rollen over mijn wangen. Bill kwam bij mij aangeschoven en houdt me vast. Ik klamp me vast aan hem en zijn shirt ruikt een beetje zoet. 'Wat is er toch schatje?' vroeg Bill terwijl hij me even op en neer wiebelde. Ik probeer het huilen te stoppen door mijn adem even in te houden maar daarna barst het gesnik mijn in houden uit. Bill sust me en drukt me nog dichter tegzen zich aan. Zodra ik weer een beetje kan praten , snik ik zachtjes. 'Ik....behen..bangah...om..eehn....allehen..tehe...zijhen.....' snik ik en wrijf met mijn vingers de laatste paar tranen en nu heb ik een rode gezicht door de tranen. Bill kijkt me aan en veegt de laatste tranen die ik gemist heb weg met de rug van zijn hand. 'Het spijt me dat ik je even alleen heb gelaten' veronderschuldigt hij op een lieve toon. 'Maar we hebben een kapotte motor en die moet gemaakt worden en ik ging maar even kijken of alles wel oké was.'fluisterte Bill. Ik knik. 'Zou ik je een verhaal vertellen?' vroeg Bill lief. Ik knik en steek mijn duim weer in mijn mond. 'Oké...Er was eens een meisje, ze had 2 stiefzusjes en een stiefmoeder. Op een dag had de stiefmoeder haar echte vader vergiftigd en nam al het geld over van haar vader. Het meisje was nooit goed behandelt en moest altijd poetsen en poetsen. Ze werkte meer als haar slaafje en de stiefmoeder gaf aan haar dochters , de stiefzusjes liefde dan aan het meisje. Op een dag was er een bal van een Prins en de hele familie was uitgenodigd. Maar Assepoester, zo heette het meisje mocht niet mee van haar stiefmoeder en verplichtte haar om thuis te blijven om te poetsen. Assepoester smeekt en knielde voor haar zodat ze mee mocht gaan maar alles behalve dat mocht ze nog steeds niet. Assepoester was zo ongelukkig tot er opeens een fee tevoorschijn kwam en hielp haar de problemen uit. Ze toverde van een pompoen een koets en maakte haar helemaal mooi. Klaar gestoomd om naar het bal te gaan, maar waarschuwde dat ze voor 12 uur weer terug thuis zal zijn. Assepoester stemde in en ging naar het bal. Daar aan gekomen had de prins een oogje op Assepoester en danste met haar en de stiefzusjes waren stik jaloers en de stiefmoeder razend. De tijd vloog en Assepoester had geen idee hoe laat het was tot dat ze op het balkon stond en de klokkentoren 12 uur sloeg. Assepoester rende alsof haar leven ervan af hing en verloor een schoen bij de trappen. De prins vond de schoen en probeerte de mooie dame te zoeken. Op een dag moest Assepoester als straf weer gaan poetsen en kwam er bezoek. De stiefmoeder verplichtte de stiefzussen dat ze haar in de kast moest opsluiten als de prins kwam en zo gezegd, zo gedaan ze sloten haar op zodat ze de schoentje niet kon passen. Elke persoon heeft het schoentje gepast maar alle voeten waren er veel te groot voor maar opeens praatte een stiefzus haar mondje voorbij en de lakei had het nogal duidelijk gehoord. De lakei zei dat alle meiden het moet passen zelfs assepoester. De lakei liep op de bonkende kast en greep de hendel vast en trekt de kast open. Assepoester viel neer en de lakei begeleidde haar naar de stoel waar ze het moest passen. Wat een wonder, het schoentje past perfect en zo heeft de prins het meisje gevonden en ze leefden nog lang en gelukkig. Bill eindigt het verhaal en ik viel weer als een blok in slaap.

Bill pov

'Slaapt ze al?' vraagt Tom. Ik knik en lach naar het vertederde gezichtje van Lottie. Ik streel met mijn vinger langs die van haar appelwangetjes. 'Je behandelt haar alsof het je eigen kind is' grinnikte Tom. Ik lach. 'Het is gewoon, ik ben dol op kinderen maar deze is ietsje specialer heb ik het gevoel' lach ik. Tom grinnikt en gaat de auto weer uit om te checken of we al kunnen vertrekken. Ik geef nog een zoen op haar voorhoofd en druk haar dicht tegen me aan. Langzamer hand wordt ik ook moe en val in slaap.

Tom pov

Ik schudt lachend mijn hoofd en stap de auto uit. 'En hoe erg is de schade?' vraag ik grinnikend. De manager schud serieus zijn hoofd en betekent niet veel goed nieuws. 'De auto is nogal erg aan toe. Ik vrees dat we hier moeten verblijven zodat de auto morgen gerepareerd kan worden want nu is er haast geen enkel winkel of klusjesman beschikbaar behalve een hotel. Ik denk dat we de auto nog een kilometer moeten voortduwen en daar is pas het hotel.' zei de manager serieus. Mijn gezicht betrekt en kijk hem droog aan. 'Dat meen je niet!! 1 kilometer trekken dat kan zelfs een topsporter niet' mompel ik. 'Tom, met een beetje hulp van de team zijn we in no-time daar en wees niet zo lui.' lacht hij. Ik schud mijn hoofd en kijk naar de auto. 'En Bill?' vraag ik met opgetrokken wenkbrauwen. 'Tja, hij moet oppassen of wil je weer dat gekrijs horen?' vroeg hij met ook een wenkbrauw omhoog. 'Nee, alles behalve dat' grinnik ik en ga aan de achterkant van de wagen staan. Klaar om te duwen. De andere mensen komen er ook aan en duwen de auto 1 voor 1 voort. Ik druk met alle kracht op de achterbak portier en duw hem naar voor terwijl mijn voeten mijn lichaam voortduwt.

---

Bezweet komen we allemaal aan bij het hotel. Ik zak neer en ga op de grond zitten om op adem te komen. Nooit gedacht dat een auto duwen zo erg moeilijk en hard is. Een paar mensen in mooie pakjes komen op ons af met een vriendelijke glimlach. 'U had gereserveerd denk ik niet?' vroeg de meneer vriendelijk aan de manager. 'Ja, onder de naam Tokio Hotel' lacht hij. De meneer knikt. 'Het is een grote eer om zo'n beroemde artiest in ons hotel te hebben' zei hij blij. Ik doe de portier open en schudt Bill wakker. 'Hmmup.....Laat me toch slapen, mam' kreunt Bill. 'Bill, volgens mijn ben je blijven hangen in de kindertijd' grinnik ik. Bill opent zijn ogen meteen en bloost dan. Samen met mij stap hij uit met Lottie op zijn arm die nog tegen zijn schouder ligt te slapen. Daar aangekomen in de lobby krijgen we onze sleutels en de kamernummer. Bill en ik hebben de 6 de verdieping, kamer 598. Ik druk op het knopje als we al eenmaal in de lift staan. Voorzichtig gaat de lift omhoog en kwam bij de bestemming. De liftdeuren gaan open met een ping-geluidje.

Bill pov

Met Lottie op mijn arm loop ik naar mijn kamer met andere gastjes achter me aan die men koffers sjouwen. Ik open de deur en loop in een luxe kamer binnen. Eerst leg ik Lottie neer op het bed en doe teken naar de mannen en leg op de plek waar ik het heb gewezen. Met een tevreden blik knik ik en vraag voor nog een bed in mijn kamer voor Lottie. De mannen komen voor de tweede keer aangesjouwd en leggen het bed naast mijn bed. De mannen gaan 1 voor 1 weg en ik sluit de deur zachtjes. Stilletjes leg ik Lottie rustig op het bed en kleed me zelf om. Nog een laatste blik gericht op Lottie stap ik in bed en doe het licht uit. Het is al aardig donker en laat. Ik doe de dekens goed en gelukkig heb ik een 2 persoonsbed, lekker veel ruimte. Zachtjes maar snel dommel ik in slaap.

Lottie pov

Een zacht ding brak mijn val en ik probeer het snoepslingertje vast te grijpen maar veel lukte het niet. Ik bijt op een stukje stof en smaakt naar suiker. Rararara suikerspin. IK eet al het snoep vol met teugen op en geniet ervan maar opeens werd het allemaal donker omdat er geen snoep meer over was en het begon te donderen en de regenen. Ik huil van het verschieten en schrok zo uit mijn droom. Verschrikt keek ik om me heen en traantjes begonnen te dwarrelen over mijn wangen. Snel kruip ik uit het bedje en zoek naar de jongen met het zwarte haar. Ik ie iets zwarts uitsteken uit de lakens en ik kuip er naar toe. Bij het bed moest ik veel moeite doen om er op te klimmen maar lukt me uiteindelijk. Ik doe een paar haartjes weg van iets lichter dan het haar en herken het gezicht. Ik wrijf ervoor en even hoor ik een gesnif vanuit zijn neus. Ik trek mijn hand weg uit reflex maar dook al snel in de dekens door het onweer. Ook in het echt is het beginnen onweren en regenen. 'Ik ben bang, ik ben bang!!' Ging er door mijn hoofd. Ik kruip in zijn warme armen onder de dekentjes en val in slaap.

Bill pov

De zon schijnt op mijn gezicht en ik kreun even. Ik voel iets zwaars op mijn onderste arm en kijk met vermoeide ogen ernaar. Ik kijk met verbaasde ogen naar het gedaante. 'Ik had haar toch in dat bed gestopt, wat doet ze in mijn armen hier?' vraag ik mezelf af. Voorzichtig schud ik haar wakker en zie haar met haar handjes in haar oogjes wrijven. 'Hmmm...' kreunt ze. Ik grinnik bij het geluidje en kriebel even op zijn neus. Ook zij lacht nu. 'Ik dacht dat je daar sliep?' vroeg ik verbaasd aan haar. 'Ikkke..was bang en onweer was boem en kaboem en pof en ik was bang en vroeger kroop ik altijd bij mama in bed als het boemd!! En mama is hier niet maar jij wel en ben ik bij jou komen liggen!! Niet erg toch?' en ze keek me schattig aan. Ik lach en geef een kus op haar wang.....

Dat was een lange!!!! Het langste van allemaal en nu reacties