Is It So Hard To Take Care Of A Little Child? *5*

Give Me A Hug
*boem baf kaboem*
Het vuurwerk knalt overal als de klok 12 slaat. Iedereen staat genietend mee te kijken behalve ik. Ik, bang en verscholen in Bill' nek. Ik klam aan hem vast en wacht tot het vuurwerk gedaan is. Bill kijkt me raar aan en algauw snapt hij dat ik schrik heb van al deze bommen. Telkens als er een bom knalt dan schiet ik even omhoog en ril ik even in zijn armen. Bill heft me op en neemt me mee naar een mevrouw.
'Ik ga in de auto zitten, volgens mij heeft deze kleintje schrik' lacht hij.
'Maar je hoeft niet weg te gaan, ik kan het ook voor je doen' probeert ze Bill over te halen om hier te blijven.
'Nee het hoeft niet ik ga wel' lacht Bill.
De dame knikt en Bill neemt me mee naar de limo en gaat er in zitten. Al het geluid is verdwenen rond mijn oren en alleen een ijzige stilte heerst er. De knallen zijn nog amper hoorbaar en ik kijk met betraande oogjes uit het raam. Zo erg ben ik geschrokken van de knallen. Bill kijkt me aan en veegt de traantjes van mijn wangetjes af. 'Het is voorbij nu' lacht Bill. Ik lach naar hem en kijk naar de mooie flitsen buiten. Opeens begon mijn maag te knorren. Ik voel aan mijn buik en kijk er naar.
'Honger?' vraagt Bill lachend. Ik knik.
Bill gaat wat grabbelen in de limo en vond uiteindelijk een lolly. Hij geeft het aan mij en ik begin aan het plastiek te sabbelen. 'Je moet wel eerst het plastiek eraf halen hé ' lacht hij. Hij neemt het weer over en haalt het plastiekje eraf. 'Dankje!' Ik ga er weer op sabbelen en nu heeft het een fruitige smaak.
'Hoe oud ben je?' vraagt hij om een gesprek te beginnen. Ik steek vier vingertjes op terwijl ik nog blijf sabbelen op mijn lolly.
'Wauw al 4 jaartjes!! Al zo jong!!' grinnikt hij en begint me te kietelen. Ik gier het uit van plezier. Bill trekt gekke bekken en nog meer moet ik ervan lachen. Ik klamp me vast aan Bill zodat hij me niet meer kan kietelen in plaats daarvan knuffelt hij me.........