Is It So Hard To Take Care Of A Little Child? *4*

It Is Very Dangerous
Hij houdt me vast in zijn armen en geven me warmte. Ondertussen ben ik gestopt met huilen en kijk hem aan. Hij lacht naar me en kijkt me aan met bruine ogen.
'Wat is er aan de hand?' vraagt hij.
'Ikkke Mammie kwijt, verdwaald' probeer ik te zeggen nog nasnikkend.
'Wat is jouw naam?' vraagt hij dan.
'Lottie'
'Nou, ik ben Bill en deze vrouw naast me is Nathalie, ze heeft jouw gevonden' zegt hij dan.
Ik kruip een beetje uit Bill zijn armen en kijk Nathalie aan.
'Dankje'
'Graag gedaan hoor' antwoord ze aardig.
Bill lacht en zet me op zijn schoot. Een jongen met te wijde broeken komt onze kant op.
'Wie, die jongen met 6 broeken aan en een handdoek als T-shirt?? Wie is dat?' vroeg ik nieuwsgierig.
De jongen kijkt me raar aan. 'Dat is Tom' antwoord Bill lachend. 'Hij is mijn tweelingbroer'
Ookal snap ik er niet veel van maar toch knik ik.
'Bill, het is bijna middernacht en het is bijna tijd om het vuurwerk aan te steken voor het nieuwjaar!!' gilt Tom zowat boven het muziek uit.
Bill lacht en kijkt naar zijn horloge. Het is inderdaad al bijna 12 uur. Ik kruip uit Bill zijn schoot en ga aan de rand staan van de lounge. Ik kijk naar beneden naar al het volk die me raar aankijken. Ik lach naar ze en meteen trekken de mensen rare blikken. Al die blikken maakt me bang en ik trek snel mijn hoofd van het rand af. Meteen word ik opgepakt aan mijn middel en opgeheffen. Bill draagt me op zijn arm en kijkt me aan. 'Het is gevaarlijk zomaar aan de rand te gaan hangen. Je kon er van af vallen.' zegt Bill streng.
'Snorry' zeg ik.
Bill lacht om de manier hoe ik het zeg en loopt weer terug naar de anderen......