Love 33.

Charlien P.O.V.

*Flashback *
We waren gisterenavond laat gaan slapen maar we waren ook vroeg op. Maïte had gelijk, Harry snurkt nogal luid! En met luid bedoel ik dus dat iedereen door hem is wakker geworden. We hadden snel ontbeten en waren toen naar de stad gegaan. Niall ging alleen mee op voorwaarde dat we deze middag bij Nando's gingen eten, iedereen was er mee akkoord gegaan. Gelukkig ook anders had Laura mij weer de oren van mijn hoofd gezaagd over hoeveel ze hem wel niet miste. 'Jullie moeten zeker ook een rode loper kleedje kopen!' zei Zayn, oke nu was ik in de war een rode loper kleedje? Waarom dat we gingen toch alleen maar kleren kopen voor mijn verjaardag dinertje? 'Wel we moeten binnenkort weer eens naar zo een rode loper evenement. Willen jullie misschien meegaan dan?' vroeg Liam, natuurlijk dat we dit wouden. Hier droom ik misschien al 5 jaar van om ooit eens op een rode loper te staan. Ik kon niet geloven dat deze droom binnenkort zou uitkomen! Het enige probleem is dat ik niet zo gemakkelijk ben in kleren kopen, ik ben namelijk niet zo snel tevreden. Het viel me wel op dat Josche en Louis wel heel veel praten sinds we deze week bij Laura logeren. Ik ben niet jaloers hoor, dat denk ik toch niet. Ik vind het gewoon vreemd. Bo, Laura en Maïte hadden al 2 kleedjes gekocht, wel ja gekocht, de jongens stonden erop dat zij ons rode loper kleedje gingen betalen. Bo had een rood en roze kleedje gekocht, Laura had een wit met blauw en paars kleedje gekocht en Maïte had een wit met zwart en rood kleedje gekocht. Josche had alleen nog maar een rode loper kleedje gekocht, namelijk een blauw. Maar ik, ik had nog niets gekocht, gewoon omdat ik mijn zin niet vond en ik was eigenlijk een beetje afgeleid door Josche en Louis. 'Charlien wat vind je van dit?' vroeg Louis en hij hield een wit kleedje met glitters voor zich. Ik vond het best wel mooi en nam het aan om het te gaan passen. 'Heb je het kleedje aan?' vroeg hij 'Ja!' zei ik, en ik kwam uit het pashokje. Zijn mond viel open 'Je bent echt mooi!' ik glimlachte 'Dankje!' zei ik 'Charlien? Is er eigenlijk iets?' vroeg hij en hij kwam achter mij staan en legde zijn handen op mijn heupen. Ik keek in de spiegel en hij deed hetzelfde. Ik besloot om het hem recht uit te vragen 'Is er iets tussen jou en Josche?' vroeg ik en ik meed alle oogcontact in de spiegel 'Hoe kom je daar nu bij? Er is helemaal niets tussen Josche en mij.' zei hij 'Gewoon, ik zie hoe je met haar omgaat.' zei ik 'Charlien, je hebt geen rede om jaloers te zijn!' ik draaide me om en gaf hem een kus op zijn lippen. De kus werd onderbroken door Harry 'Zeg, tortelduifjes kunnen we misschien verder gaan. Er moeten blijkbaar nog kleedjes gekochten worden.' ik zag aan de uitdrukking van zijn gezicht dat hij het ondertussen wel beu aan het worden was. Ik liep terug naar het pashokje en trok mijn eigen kleren terug aan. Ik liep nog even langs de kassa om te betalen en daarna liepen we terug verder. Net voor 12 uur hadden Josche en ik onze andere kleedjes ook nog gevonden. Josche had een kort turquoise kleedje gevonden en ik een lang geel kleedje voor op de rode loper. Samen liepen we allemaal naar Nando's. 'Gaan we nu eindelijk eten?' vroeg Niall, Laura knikte. Niall werd zo blij als een klein kind die zijn of haar knuffeltje terug krijgt. 'Waar gaan we eigenlijk voor mijn verjaardag eten?' vroeg ik 'Dat zal je nog wel zien!' zei Louis 'Komaan!' 'Geduld Charlien!' zei hij 'Aww, komaan 1 tip?' ik was nu echt wel benieuwd aan het worden 'Nee Charlien.' zei hij 'Ik haat je!' zei ik om hem te plagen 'Dat doe je echt niet! Je houdt van mij!' zei hij met mijn favoriete glimlach die ik niet kon weerstaan 'Ja ja , je hebt gelijk! Ik hou van je.' zei ik 'Ik ook van jou.' antwoordde hij me terug. 'Zeg dat is nu al de 2de keer tortelduifjes! Komen jullie nu nog binnen?' vroeg Harry. Ik had niet door dat we al aangekomen waren bij Nando's. Liam en Niall waren al gaan bestellen voor iedereen en nog geen kwartier later hadden we allemaal ons eten al voor ons staan 'Eindelijk!' , zei Niall 'Aanvallen!' riep hij ook nog zo hard dat heel Nando's ons kon horen. Iedereen keek even maar gelukkig draaide ze zich allemaal snel terug om. 'Wie komt er eigenlijk allemaal naar mijn verjaardagsdinertje?' vroeg ik 'Wij allemaal!' zei Maïte, ik knikte. Eigenlijk was ik een beetje teleurgesteld, ik had namelijk wel verwacht dat ze meer mensen gingen uitnodigen. Maar ja beter iets dan niets! De voormiddag was snel voorbijgegaan, na het shoppen en het eten bij Nando's waren we terug naar Laura haar huis gegaan. En de hele namiddag hadden we nog op Laura hare WII gespeeld, namelijk 'Juste Dance'. Ik heb de hele namiddag plat gelegen van het lachen. De jongens kunnen dus echt niet dansen!