Breakfast by vampires

Linda p.o.v

'Ongelooflijk dat Jacob naar ons huis toe durft te komen. Hij reageert zo slecht op de Cullens, ik vraag me af wat er speelt tussen hen.' zei ik aan de telefoon tegen Billy. 'Misschien legt hij het jullie nog wel uit, het ligt moeilijk. Denk er niet teveel over na.' We hingen op en ik zette mijn glas in de vaatwasser, waar ik net cola uit had gedronken. De bel ging en ik deed snel de deur open. Ik wist immers wie het zou zijn. 'Emmett.' Hij grijnsde naar me en omhelsde me. 'Zullen we naar je kamer gaan?' Hij wiebelde met z'n wenkbrauwen, waardoor ik moest lachen. Opeens was hij weg. Ik zou moeten wennen aan die snelheid van hem. Ik liep naar mijn kamer, waar hij op mijn bureaustoel zat. 'Het ziet er anders uit met de lamp aan.' Ik schrok. 'Ben je hier eerder geweest dan? Sinds wanneer?' Hij haalde z'n schouders op. 'De tweede dag van school was de eerste keer. Je fascineert me. Je zegt namelijk een hoop leuke dingen als je slaapt.' Ik werd rood. Hoe vaak zou ik zijn naam hebben gezegd in mijn slaap? Ik ging op mijn bed zitten en keek Emmett aan. Dat ze vampiers waren verklaarde wel veel. 'Emmett? Hebben jullie speciale krachten ofzo? Vanwege Jasper enzo, dat we rustig worden als hij er is?' Emmett kwam naast me zitten. 'Ik denk dat het voor Carlisle zijn geneeskracht is. Hij is een vampier, en toch een dokter. Alice kan de toekomst zien... Maar deze kan nog veranderen als de persoon in kwestie zijn gedachten veranderd. Edward kan gedachten lezen. Wat heel irritant kan zijn. Jasper kan emoties heel goed aanvoelen, en deze beïnvloeden. Daarom kan hij mensen rustig maken. Maar als hij zou willen, kan hij ze dus ook opfokken. En voor mij is het mijn knuffeligheid. Edward vertelde me dat je toen je m'n naam niet wist over me dacht als die knuffelbeer?' Hij begon te lachen terwijl ik weer rood werd. 'Waarom ik, Emmett?' Ik keek in zijn ogen en vergat even te ademen. 'Waarom jij? Omdat jij het mooiste, slimste, leukste, schattigste meisje bent dat ik ooit heb gezien.' 'Ik ben niet schattig!' Emmett stak zijn handen op. 'Sorry.' We moesten allebei lachen. Ik keek hem weer aan, en zag twijfel in zijn ogen, terwijl zijn hoofd steeds dichter bij de mijne kwam. Zijn ogen flitsten tussen mijn ogen en mijn lippen. Toen voelde ik twee koude, ietwat harde, maar toch perfecte lippen op de mijne. Ik ging op in de kus en sloeg mijn armen om hem heen. Hij duwde me achterover op het bed en we zoenden aardig heftig. Toen moesten we stoppen zodat ik kon uithijgen. Irritant dat ik nog moest ademen. Hij sloeg zijn armen om me heen. 'Ga maar slapen Lin. Ik beloof je dat ik er nog ben als je wakker wordt.' 'Maar ik ben niet moe.' Protesteerde ik terwijl ik een gaap onderdrukte. Hij grinnikte. 'Ja, dat ben je wel.' Hij legde de dekens over me heen en liet me los. 'Nee, blijf me vasthouden.' Hij legde zijn arm om me heen. 'Krijg je het dan niet koud?' Ik haalde m'n schouders op. 'Kan me niet schelen.' mompelde ik. Voor ik het wist viel ik in slaap. Toen ik de volgende ochtend wakker werd, was Emmett weg. Ik was teleurgesteld. Ik liep in m'n pyjama naar beneden. Ik rook koffie en ei met spek. Desiree die op zondag ontbijt maakte? Dat was nieuw. Ik liep de keuken in en zag Emmett bij het fornuis. 'Hey schoonheid. Ik neem aan dat jullie gewoon moeten eten.' Mijn hart maakte een sprongetje. Wat was hij toch lief. Dees zat aan de tafel koffie te drinken en schonk ook een mok voor mij in. Jasper zat naast haar de hele tijd naar d'r te kijken. Gelukkig had die aanvaring met Jacob niet tussen hun ingestaan. Emmett gaf ons ons ontbijt en Jasper haalde zijn neus op. 'Eten jullie helemaal geen gewoon eten?' vroeg ik. Emmett pakte een stoel en ging zitten. 'Nee. We kunnen het wel eten, maar het smaakt een beetje als zand voor ons. Geef mij maar een grizzly beer.' Mijn ogen werden groot. 'Of een panter!' voegde Jasper eraan toe. Dees grinnikte. Ik zag het al helemaal voor me. Een slabbetje om, met mes en vork een panter opeten. Ik hield mijn lach in. Waar zat ik wel niet met mijn hoofd? Ik wist maar al te goed dat ze dat niet zo zouden doen. Ik begon aan mijn ontbijt terwijl Emmett de hele tijd naar me aan het kijken was. Toen we klaar waren zouden de jongens zelfs de afwas gaan doen. Emmett pakte een schort en deed deze om. Jasper schudde zijn hoofd en hing het andere schort dat hij had gepakt terug. 'Wat vind je ervan?' Emmett draaide zich om en zette zijn handen in zijn zij. Dees en ik begonnen enorm te lachen. Hij had een roze schort aan met een blauwe teddybeer met enorme ogen. 'Het past wel bij je.' Wist Dees uit te brengen door het lachen heen. Jasper stond met een domme grijns z'n hoofd te schudden. Daarna begonnen ze aan de afwas, terwijl Dees en ik ons aankleedden. Toen ik klaar was ging ik in de deuropening van Dees' kamer staan. 'Kom maar binnen hoor.' zei ze. Ik ging op haar bed zitten. 'En?' vroeg ik. 'Hoe was je avond?' Ze draaide zich naar me om terwijl ze d'r ketting vast maakte. 'Interessant eerlijk gezegd. Jasper heeft me verteld over zijn verleden, en over het verdrag met de Quilliettes. We hebben alleen niet gezoend. Ik wil die eerste stap aan hem overlaten, omdat hij moeite ermee heeft anders. Hoe was jou avond?' Ik zuchtte. 'Mijn avond was fantastisch. We hebben een tijdje liggen zoenen op bed, maar het was veel te snel voorbij. Ik viel aardig snel in slaap.' Dees grinnikte. 'Maar, vertel me eens meer over dat verdrag? Want daar euhm... Zijn Emmett en ik niet aantoe gekomen.' 'Nou, zoals Emmett eerder al zei, is dit de tweede keer dat ze hier wonen. Honderd jaar terug ook al een keer. Toen het nog alleen Carlisle, Emmett en Edward waren. Ze waren aan het jagen op de grond van de Quilliettes, die wisten wat de Cullens waren. Hier heeft Carlisle een afspraak gemaakt met de over overgrootvader van Jake, Ephraim Black. Het opperhoofd van toen. De Quilliettes zouden hun geheim bewaren als de Cullens niet meer op hun grond zouden komen en beloofden nooit ook maar 1 mens kwaad te doen. De Quilliettes en de Cullens zijn natuurlijke vijanden ofzoiets.' Ik keek d'r even raar aan maar zei niks, zodat ze verder kon vertellen. 'Jasper wilde me niet vertellen wat er speelt tussen hen en Jake. Waarom ze vijanden zijn. Ze mochten elkaars geheimen niet verraden. Dus moeten we van Jake los zien te peuteren wat ze zijn. Maar als de Cullens dus op het grondgebied van de Quiliettes komen, of ze bijten een mens, kan er een oorlog ontstaan tussen de mensen. Ook mogen de Cullens en de Quilliettes elkaar niks aandoen. Ook dan zouden ze ruzie krijgen. Het is allemaal nogal vaag.' Ik nam deze informatie even in me op. Dus Jacob was ook een of ander monster? Natuurlijke vijanden verklaarde wel waarom hij zo tegenover de Cullens doet... Maar de Cullens doen geen vlieg kwaad. We liepen aangekleed weer naar beneden en hoorden Emmett bulderen van het lachen, we keken elkaar aan en liepen de keuken in. Wat was er nu weer aan de hand?