Hoofdstuk 01. ~ Niall James Horan.

* Niall's pov. *
"Abbi wil jij straks nog ijsjes meenemen? " Ik lach met puppy oogjes, en ik zie Abbigail zuchten. Ze glimlacht, en loopt naar me toe. "Klein monstertje! " ze poked in mn buik. " HEE! Niemand poked mijn buikje. "
Ik lach, " Dan ben ik niemand. " Ik zie haar mondhoeken opkrullen en een klein stukje tand komt te voorschijn.
"Ik ben even naar de winkel schat, niet alles op eten! "
Soms kan ze doen alsof ik werkelijkwaar alles eet, maar dat is niet zo. Ik lust bijvoorbeeld geen vegimite toast, gadverdamme, dat spul smaakt naar koeien oogbal, niet dat ik dat ooit op heb. Ik voel m'n wangen rood worden.
Ik sta op en loop naar de koelkast, en pak een doos nando's van gister, loop ermee naar de bank en plof neer, neem een hap van m'n piri piri kip, en val in slaap.

Ik zie abbi over straat lopen, vrolijk mompelt ze een liedje, en kijkt niet voor zich. Een auto komt aanrijden..
Hij naderd abbi, ik knijp mezelf, dit wil ik niet zien!
Een traan rolt over m'n wang, ik probeer naar Abbi toe te lopen, maar het lukt niet. M'n benen staan vast in de grond, " ABBI KOM TERUG!"
Abbigail hoort me niet.. Ze loopt door naar de winkel maar net voor de winkel gebeurd het, Abbi word geraakt door de auto.
Ik schreeuw m'n longen uit m'n lijf, maar niks helpt..
Het is al te laat..
Abbi ligt bloedend op de grond, nog steeds wil ik er heen rennen, maar niks helpt.
Het voelt alsof ik niet besta, alsof ik er niet ben..


Huilend word ik wakker, ik kijk naar m'n arm.
Blauw..
Ik zucht en wrijf de tranen uit mn ogen, maar dan merk ik dat het al 20;00 uur is, en Abbi nog niet thuis is.
Ik gooi de kast deur open, pak m'n jas, trap m'n schoenen aan & loop de deur uit.
Ik hoopte dat er niks aan de hand was met Ab, maar ik wist het ergens wel zeker. Ze is nog nooit zo laat thuis gekomen, en vooral niet van boodschappen doen, aangezien de albert heijn hier om de hoek ligt.

Ik kom aan bij de plek waar het gister allemaal gebeurde, weer krijg ik flashbacks van m´n ´droom´, Ik zie abi weer geraakt worden door de auto.
Weer krijg ik het gevoel dat ik niet kan bewegen, ik gil op m'n allerhardst.
Een traan rolt lang m'n wangen, ik val op mn knieen met m'n handen in m'n haar.
Nog een keer roep ik abbi, maar het is te laat..
Ik zie Abi huilend van de pijn, en niemand helpt haar..
Ik moet wat doen, maar ik kan niks.
Ik sla met m'n vuisten op de grond, en val neer.
Tranen blijven langs m'n wangen stromen.
Nog een keer roep ik haar naam, maar niks helpt..
Het is al te laat..

Oppeens voel ik getik op m'n schouder, ik kijk midden in Greg's ogen.
" Niall? Ik was naar je opzoek, blijkbaar weet je al wat er gebeurd is? "
Ik knik zwakjes, en ga overreind zitten.
" Ze leeft nog, maar ze ligt kritiek.. Ze is je heel de tijd al aan het zoeken.. Dus het is beter als je meekomt.."
Ik kijk Greg met grootte ogen aan.
Waarom is mij dit niet eerder vertelt? En moest ik er zelf achter komen..
Greg trekt me overeind, en legt een hand op m'n rug.
"Alles komt goed broertje. "
Hij geeft een kus op m'n voorhoofd, en stopt z'n arm rond m'n schouder.
Ik stap in de auto, en alles wat ik kan is huilen..
"Ze mogen alles van me afpakken, echt alles! Zolang het maar niet abbi is. " Ik veeg wat tranen uit m'n ogen.
"Het komt wel goed, dat beloof ik. "
Greg stopt de auto, en we staan voor het ziekenhuis.
Ik haal nog een keer diep adem, en stap naar binnen.
alles voor abbi.