Six.

Ik voelde me verschrikkelijk. Iedereen op het kerstbal had gedanst met zijn/haar partner, terwijl die van mij niks stond te doen, met zijn vrienden. Ik had alleen maar met Cho gedanst. Na het feest kwam Harry naar me toegerend. 'Alexia! Ik hoorde dat je feest is verpest.' zei hij. 'Ja, het is aardig verpest, vooral door Malfoy...' zuchtte ik. 'Pim had gelijk. Malfoy is een zak.' 'Is Pim je vriendje?' vroeg Harry verbouwereerd. 'Nee. Mijn beste vriend,' mompelde ik. 'Ik ken hem al sinds mijn ouders zijn verdwenen, sinds mijn eerste levensjaar.' Ik voelde me nu alleen nog maar slechter, om over mijn ouders te praten. 'Nou... Ik moet gaan... Doei!' zei Harry, en drukte een kus op mijn wang. Ik sperde mijn ogen wijd open, en liep opgewekter dan ooit naar de commonroom. Ik moest helemaal alleen slapen die nacht, Luna sliep bij madame Pomfrey, en Pim was bij z'n oma. Ik kleedde me om, en ging in bed liggen.

Het gezang van de vogels klonk mooier dan ooit, toen ik uit mijn bed klom. Was het allemaal een droom geweest? Nee, ik zou het ook niet anders willen. Ik voelde me niet thuis in Ravenklauw. Na mijn eerste les snelde ik naar professor Dumbledore's kantoor. 'Meneer, ik voel me niet thuis in Ravenclaw. Ik wil graag heringedeeld worden.' zei ik zachtjes. 'Dat is goed. Als je je echt niet thuisvoelt in Ravenclaw. Ik zal de hoed erbij pakken.' antwoordde professor Dumbledore. Dat ging makkelijker dan ik had verwacht. Terwijl de hoed zich langzaam en zacht over mijn achterhoofd gleed, hoorde ik zijn gemompel. 'Ik was net aan het oefenen... Nou ja... Dus jij wilt heringedeeld worden? Ik zie een goed stel hersens, maar enorme moed...' Dit had de hoed bij onze eerste ontmoeting ook al gezegd. 'Je zit nu in Ravenclaw, dus ik deel je nu in bij... Gryffindor!' Ik lachte. De kogel was door de kerk, zoals ze dat zeggen. 'Alexia, je mag je koffer's pakken en naar de commonroom van Gryffindor vertrekken!"