H25

Eragon reageert: 'Atra du evarínya ono varda,' zegt hij. Mogen de sterren over je waken.
Ik antwoord weer, 'Un Atra mor'ranr lifa unin hjarta onr.' Mag het geluk in je hart leven.
Hij knikt, en pakt dan haar hand.
'Welkom Lilitha. Het verbaast me dat je zo goed de oude taal beheerst,' hij grijnst,'Ik dacht dat je het wel kwijt zal zijn na al die tijd.'
Ik grijns ook, 'Nee, dus,' fluister ik.
'Mag ik je vragen waar je was? Mijn rijders hebben tijden naar je gezocht, 15 jaar geloof ik.'
'Mijn vader had me mee genomen naar een dorpje, volgens mij bij het Tüdosten meer.' Ik heb pas geleden een kaart bekeken.
'Het dorpje staat niet op de kaart,' voeg ik toe.
Eragon knikt. 'Tüdosten.' Hij draait zich om kijkt een van de wezens achter zich aan. Die knikt en loopt snel langs mij heen weg.
'We proberen je vader te vinden,'legt Eragon uit,'We denken dat hij achter je aan zal komen. Je vind het toch niet erg he?' Ik schud mijn hoofd.
'Oke, dan kan Mellissa je naar je nieuwe kamer brengen en zal ik er voor zorgen dat je ingedeeld wordt in een klas. Ga nu maar.' Hij wenkt weer naar de deur en ik ga achter Mellissa aan.
'Kamer 44,' roept Eragon nog. Dan gaat de deur dicht en verlaten we de kamer.

'Bofkont! Verdieping één! Mijn kamer staat op verdieping dríe!' Mellissa kijkt me grijnzend aan.
'Maar jij kan zo naar beneden vliegen op Pursian,' plaag ik terug. Ik heb een goed humeur, dus ik reageer voor één keer eens aardig op Mell.
Maar wat ik zeg is waar. Het lange gebouw is het slaap gebouw. Het bestaat uit 10 hoge verdiepingen. Elke verdieping 12 meter hoog en met een gang van 30 meter breed. In het midden van de gang zit een groot gat waardor draken naar beneden en naar boven kunnen vliegen. Langs de gang staan grote kamer deuren. Alles is zo gemaakt zodat een draak ook naar binnen kan, hoe groot de draak ook wordt.
'Dat is waar,' Mell knikt instemmend. Dan stopt ze en staan we stil, Pursian en Ron en zijn draak Naýa staan achter ons. Ik kijk naar de grote "44" die aan de grote deur hangen. Het is zo'n deur die bestaat uit twee deuren. Zo'n kasteel deur. Gelukkig zie ik naast die deur nog een normale deur staan. Hoef je niet persé door die grote. Maar nu gaan we door de grote, Mellissa geeft me een sleuteltje aan. Pursian en Naýa volgen ons. Ongeveer meteen staan we weer stil. Ik sta verstijft van verwondering te kijken naar de kamer voor me.