6

Als we na een tijd weer thuis zijn verveel ik me. 'Maar emh, ik ga naar buiten kijken of Skip er is.' Zeg ik dan maar. Demi knikt en loopt weg. 'Wie is skip?' Vraagt Niall. 'Een jongen' is mijn antwoord. 'En je moeder vind het goed dat je jongens ziet?' Vraagt hij. 'Ja, mag ik nu gaan of moet ik ook nog toestemming van jou hebben meneer ik zit in een boyband?' Zonder op zijn antwoord te wachten loop ik weg. Skip is mijn beste vriend, voor in tijden dat ik me verveel bij Demi. En nee hij is niet een typische jongen, nouja om eerlijk te zijn het zou me niks verbazen als hij over 5 jaar zich verkleed als een meisje. God ik hou van hem.

'SKIIIIIIIP!' Roep ik als ik mijn beste vriend weer zie. 'Omygod, daar is ze hoor!' Zegt Skip. 'Ik heb je zo gemist!' Na een uurtje bijpraten gaan we naar een terrasje toe. Natuurlijk met paparazzi achter ons aan. 'Oeh, die jongen is leuk.' zeg ik. 'Ja, inderdaad! Totally iets voor mij.' Ik schud mijn hoofd. 'Geloof me, dat is geen homo. Hij is straight.' Grinnik ik. 'Wedden voor 20 dollar dat ik hem homo krijg?' 'DEAL'. Skip loopt naar de jongen toe en begint een conversatie. Na ongeveer vijf minuten komen ze hier heen. Ik steek mijn hand naar hem uit. 'Deliane' zijn naam is blijkbaar Moon. 'Je hebt een hele mooie naam!' Moon grinnikt. 'Dankje. Jij ook.' Skip kucht. 'Maar emh Moon, heb je een vriendin?' Vraag ik. Hij grinnikt. 'Nee, ik val niet op vrouwen.' FUCK. 20 dollar naar de klote. Skip maakt een handgebaartje zovan; you owe me bitch. 'Dus je bent wel single?' Vraagt Skip aan hem. 'Nee, mijn vriend staat daar!' En Moon wijst naar een hele knappe jongen. 'Omygod, hij is echt heel knap!' Zeg ik verbaast.


Als het weer licht begint te worden kom ik eindelijk thuis aan. Ik heb in tijden niet zo'n lol gehad, terwijl ik nuchter was dan. Ik doe de voordeur heel zachtjes open en sneak naar binnen. Als ik de trap wil oplopen hoor ik gekucht. Ik kijk betrapt opzij. 'Waar was jij? Je moeder was facking ongerust?' Vraagt Niall me. Ik trek mijn wenkbrauw op. 'Dat gaat jou geen donder aan?' Wie denkt hij wel niet dat hij is. 'Dat gaat mij heel veel aan. Er zijn ook mensen die om je geven weetje?' ik slik. 'Tuurlijk, ze geven om je en laten je dan vallen als een baksteen. Of nog beter. Ze verlaten je en gaan bij je zus wonen, omdat ze zo beroemd is. Echt waarom zou je om iemand geven? Het slaat nergends op, waarom bestaat de wereld niet gewoon uit haat. Dat zou zo veel makkelijker zijn.' En met die woorden loop ik naar boven, naar mijn bed en val ik in slaap zonder me om te kleden.