# 012 - Antonella Martinez / Zayn Malik

Antonella Martinez

Een hele tijd dansten we verder tot Zayn achter me kwam staan en zijn handen op mijn heupen legde. "Wil je iets drinken?" vroeg hij met zijn lippen dichtbij mijn oor. Zijn aanraking met zijn handen deden me lichtjes tintelen. Ik werd er zwak in mijn benen door. "Euhm ja." antwoordde ik verward. "Een gewone cola." vervolgde ik. Ik had vandaag echt geen zin om me lazarus te drinken. Daar zou ik de volgende dag toch spijt van hebben. Langzaam liet hij me los en liep richting de bar. Louis volgde hem. Waarschijnlijk had hij ook zin om iets te drinken na al dat dansen. De drie andere jongens zaten nog altijd aan de bar. Het mocht heus eens tijd worden dat ze eens zouden gaan dansen. Ik danste in mijn eentje verder en plots zag ik een jongen naar me toekomen. Al dansend natuurlijk. Al snel stond ik oog in oog met de best aantrekkelijke jongen. Hij glimlachte zijn tanden bloot en keek me recht in mijn ogen aan. Zo vriendelijk als ik was, glimlachte ik lief terug. Hij kwam dichterbij met zijn gezicht om iets in mijn oor te kunnen zeggen. "Dave." hoorde ik hem zeggen. Vast zijn naam. Hij keek me nog altijd aan met een glimlach en ging even met zijn tong over zijn lippen. Op dezelfde manier als Zayn dat altijd deed. Al moest ik toegeven dat het niet precies hetzelfde was als van Zayn. Het was anders. Ook ik boog nu voorover met mijn hoofd naar Dave zijn oor. "Antonella. Maar noem me maar Anto. " zei ik. "Anto dus. " zei hij met een knikje. "Aangenaam." Ik knikte kort. "Hetzelfde." reageerde ik. Ik wou graag het gesprek verder zetten met deze jongen, maar dat ging nogal moeilijk in een discotheek. Misschien zou ik het gesprek straks nog kunnen voorzetten met de jongen die Dave heette. Ik bleef samen met hem op het ritme van de muziek dansen. Na een tijdje kwam Zayn met de cola die ik had gevraagd. Hij keek even verward naar Dave en daarna met dezelfde verwarde blik op zijn gezicht naar mij. Ik maakte er geen woorden aan vuil en nam de cola aan. "Dankje." zei ik lief nadat ik er een slokje van had genomen. Dave had Zayn zelfs geen blik waardig gegund. Dit was best een gênante situatie. Zayn glimlachte vaagjes naar me en begon dan ook verder te dansen. Ookal stond Dave nu bij ons.

Opnieuw hadden we een hele tijd staan dansen. Ik was echt moe aan het worden. Maar wat wou ik? Uren op pumps staan. Dat was gewoon om pijn in je voeten vragen. Dave was geen seconde van mijn zijde geweken. Net zoals Zayn. Die had me ook geen moment alleen gelaten. "Anto? Ga je mee iets te drinken halen?" hoorde ik Dave vragen. Ik knikte kort. "Zo terug Zayn. " zei ik met een korte glimlach en liep dan achter Dave aan, naar de bar toe. Zayn bleef achter bij de vier andere jongens, die uiteindelijk ook op de dansvloer waren gekomen. Zayn's blik. Ik wist niet wat die me moest vertellen. Maar het voorspelde niet echt iets goed.


Zayn Malik

Ik knikte kort naar Anto toen ze zei dat ze zo terug zou zijn. Ik keek haar en die jongen na. De gedachte dat die jongen haar beter wou leren kennen, zinde me niet. Tenminste, ik dacht toch dat die jongen haar beter wou leren kennen. Waarom zou hij anders niet van haar zijde wijken? Ik was niet jaloers. Dat probeerde ik mezelf toch wijs te maken. Ze was mijn beste vriendin. Niet mijn vriendin waar ik een relatie mee had. Ik mocht haar niet tegenhouden om met andere jongens om te gaan. Ze moest andere jongens leren kennen. Zeker na Jake. Ze had het er nog steeds moeilijk mee. Ze zei dat misschien niet, maar ik zag het aan haar gezicht. Ik zag het in haar ogen. Ik zuchtte diep en keek dan terug naar de jongens die vrolijk aan het verder dansen waren. Ik moest Anto laten doen. Ze had haar vrijheid nu. Wie was ik om haar tegen te houden? Misschien hield ik wel meer van haar dan ik zelf dacht. Maar wat hield dat eigenlijk in? Was het verliefheid? Was het overbezorgdheid? Momenteel wist ik het zelf niet. Hopelijk zou ik snel genoeg een antwoord krijgen op mijn gevoelens die ik in vraag stelde. Ik danste ook maar verder met de jongens. Maar toch kon ik het niet laten om Anto en die jongen in de gaten te houden.