010 Fay lè Animalia

Als ik weer naar mijn kamer loop houd Kim me tegen. 'Je moet naar de directrice komen' zegt ze. Ik slaak een luid hoorbare zucht. Dat heb ik weer heb ik die muis gered krijg ik waarschijnlijk weer eens straf. Langzaam schok ik naar haar kantoor toe en klop zachtjes aan. 'Binnen' hoor ik iemand zeggen. Als ik naar binnen loop zie ik niet alleen de directrice in haar stoel zitten maar in de anderen stoelen zitten ook twee mensen. In de ene zit een grote man in een net pak. Hij lijkt me een jaar of 40 en naast hem zit een meisje die ongeveer van mijn leeftijd is. Ze heeft lange bruine haren en een slank gebouwd lichaam maar ze ziet er arm uit, misschien is ze ook een wees. 'Sorry mevrouw, ik kom zo wel even terug' Zeg ik tegen de directrice. Ze kijkt me even raar aan en zegt dan 'Kom toch zitten:' Snel neem ik plaats in de derde stoel. Maar wie zijn die mensen denk ik bij mezelf. De directrice geeft al gouw antwoord op deze vraag. Eerst wijst ze naar de man 'Dit is Michael Magic' Dan gaat zijn hand naar het meisje naast hem 'en dit is Elvyne de Elementa zijn adoptiedochtertje. Meneer Magic zou je graag willen adopteren. Mijn mond zakt verbaast open. Ik? word ik geadopteerd? Ik ben nu 14 en de kans is dan heel erg klein dat je dan nog geadopteerd word. 'Dat is geweldig' Stotter ik. 'Nou zeg dan maar hallo tegen je nieuwe vader' zegt ze 'Ga maar naar je kamer dan kan je je koffer inpakken. Je mag gelijk met hem mee' Snel spring ik op en trek een sprintje naar mijn kamer. Ik gooi een koffer op mijn bed en begin alles in te pakken.

Als ik even later weer naar beneden kom zie in dat een hoop kinderen mij jaloers aanstaren. Ik begrijp ze zo stond ik ook elke keer als er weer een kind geadopteerd werd. Dan dacht ik dat had ik kunnen zijn. Maar nee, ik was het niet. Maar nu is het dus eindelijk geadopteerd en ik krijg een eigen huis.

Snel loop in naar Meneer Magic en zijn dochtertje. 'Hallo meneer Magic' zeg ik 'Ik zou het fijn vinden als je mij voortaan Mister Magic noemt' antwoord hij. 'Dat is goed' Snel loop ik met hem mee naar zijn auto en we gaan met zijn drieën achterin zitten als de chauffeur begint te rijden. 'Waar gaan we heen' vraag ik nieuwsgierig. 'We gaan nog een derde meisje ophalen, Ze heeft net als jullie een bijzondere achternaam, maar daar zal ik jullie in mijn huis meer over vertellen' zegt hij. 'Er zijn wel drie regels: Nummer 1. vragen worden altijd beantwoord, en anders met een uitleg waarom dat niet kan. 2. luister naar wat ik te zeggen heb, maar alleen als het nodig is. 3. als je mij bij mijn achternaam noemt, noem mij dan mister Magic. Zachtjes knik ik dat zijn niet zulke moeilijke regels veel beter als in het weeshuis. En zachtjes rijd de auto verder richting het volgende weeshuis, benieuwd wat me staat te wachten.

Heey, allemaal ik hoop dat jullie het leuk vonden. Het is echt lekker weer he? Terwijl ik dit schrijf zit ik lekker in het zonnetje in de tuin! Maar even wat ander we hebben nu in het verhaal al twee personages zitten en binnekort komt de derde er aan. Eleana en ik zijn dus ook op zoek naar een derde schrijver. Dus als je iemand kent of zelf graag mee zou willen schrijven stuur dan een berichtje naar een van ons of laat een reactie achter. xx