98. || Rainbows ||

Jennifer begon te glimlachen. "Oké, ik zal het ze vragen." zei ze grinnikent en drukte haar BB tegen haar schouder. "Slechtste gewoontes?" vroeg ze ons. We keken haar een beetje schaapachtig aan. Tja, wat waren onze slechtste gewoontes? Ik keek Justin vragend aan. "Niall, is een vreetzak en als hij niet kan slapen gaat hij in de badkuip liggen. Hij is winderig en snel gekwetst." noemde Justin voor me op met een stralende glimlach. De meiden begonnen allemaal te lachen. "Je dood komt gevaarlijk dichtbij." dreigde ik naar Justin.
Hij slikte even, maar kon blijven lachen. "Justin is soms nogal laat van begrip, is snel op zijn teentjes getrapt, een flirt, en zo lui als een varken." zei ik grijnzend tegen Jennifer. Waarom waren mijn slechte gewoontes zoveel slechter dan die van Justin...?
Jennifer hield haar BB weer bij haar oor. "Winderigheid, slapen in de badkuip, veel eten, snel gekwetst, lui, laat van begrip... en?" ze keek ons even vragend aan. "Een flirt." dat was volgens mij de enige die ze nog niet gehad had. "De een is een flirt." herhaalde ze naar haar broer. Ik hoorde hem door de telefoon heen lachen. Lol.
"Tuurlijk." zei Jennifer tegen haar broer na een tijdje wachten en hield de telefoon mijn kant op. Ik pakte hem glimlachend aan en hield hem bij mijn oor. "Hellooo?" groette ik de jongen aan de andere kant.
"Heey, ik ben Luke. Jij zocht een appartement voor een maand?" hoorde ik hem zeggen. "Ik ben Niall, en ja dat klopt. Samen met mijn vriend Justin."
"Oke dat is goed. Wanneer zijn jullie hier?" vroeg hij op een aardige toon. "Eeuh ik weet niet waar het is.." zei ik droogjes. Hij begon te lachen. "Jennifer brengt jullie wel. Lateeerrrr, Niall." hij klonk erg op zijn gemak. Dat vond ik fijn.
"Oke, doei Luke. Heel erg bedankt!" zei ik en hij hing al lachend op. Ik gaf de blackberry weer terug aan Jennifer. "Luke zei dat jij ons wel erheen kon brengen." zei ik glimlachend.