XXXII. Mensen hebben geen Timing ;D

'MOrgen.' mompelde Alice. Ik knikte.
'Inderdaad, morgen. Verdomme. Ze komen weer eens serieus in onze weg lopen.' mompelde ik kwaad. We waren van plan geweest om morgen het kasteel achter te laten en het andere nest aan te vallen, maar blijkbaar hadden de mensen beslist om net hetzelfde te doen, maar dan bij ons. Ze konden hun momenten wel uitkiezen zeg. Het begon erop te lijken dat iemand bij ons info doorbriefte aan hen, maar zoiets zouden Embry en Vienna al opgemerkt moeten hebben. ze hadden totaal geïnfiltreerd, niemand leek hen te verdenken, zeker Embry had geen probleem omdat hij zo donkerkleurig was in vergelijking met ander mensen.
'Hebben we een meer precieze tijd, Alice?' vroeg Jasper op een autoritaire toon die duidelijk maakte dat hij dit wel meer meegemaakt had. Het haalde me uit mijn overpeinzingen; het was beter als Vienna en Embry in Amerika bleven, dus zou ik mijn aandacht beter op de dingen hier richten.
'Zonsopgang of zonsondergang, ze twijfelen zelf ook nog. hoe kan dat? Ik had vroeger altijd het gevoel dat het leger gestructureerd was, dat dingen lang op voorhand vastlagen voor er daadwerkelijk iets gebeurde.' zei ze. Jasper haalde zijn schouders op.
'Soms moet een soldaat bereid zijn meteen te vertrekken als een order gegeven wordt. Probeer te onthouden dat dit in hun ogen een soort oorlog is, een oorlog waarin ze niet weten wat hen te wachten staat.' mompelde hij met een droevige ondertoon in zijn stem. Ik wou niet weten waaraan hij dacht.
'Voor hen is het een oorlog die ze niet kunnen winnen, maar ze geloven van wel, omdat ze in de oude mythes geloven.' zei ik. Carlisle knikte.
Een van de enige dingen waarvoor we de volturi dankbaar kunnen zijn... hoorde ik in Edwards hoofd, ik glimlachte kort naar hem.
'Alice, kan je het me vertellen als ze beslist hebben wat ze willen doen?' vroeg ik terwijl ik terug liep naar buiten. De achtertuin die er anders heel mooi aangelegd bij lag, was nu een hoop kuilen en bergen, maar nog altijd stevig bewaakt. De Volturi en de nieuwe vechters hielden om beurten de wacht in de buurt zodat niemand dicht bij kwam, maar ze toch genoeg trainden.
Om de zoveel tijd moest je wel eens bukken om te zorgen dat je niet meegesleurd werd door een vampier die weggeslingerd werd, maar eigenlijk was het er niet te gevaarlijk... voor een vampier.
Alice stond naast me terwijl ik Felix en mijn jongens zag trainen, in het ogenblik dat een mens zou beschrijven als een hartslag.
'Zonsopgang, morgenochtend. Ze willen ons in de vroege uurtjes aanvallen... zodat ze het voordeel van de zon hebben. Als we ze niet op tijd kunnen uitschakelen, zullen we Of moeten terugtrekken, of ons in de zon laten zien.' zei ze zacht. Ik keek haar verbaast aan.
'Morgen zit de zon toch niet zo uit?' vroeg ik zacht. Ze keek me aan.
'Je moet je beter concentreren, Lils. het is bewolkt op het moment dat de zon opkomt, tot zover heb je gelijk, maar de zon komt er op bepaalde momenten door.. stralen, als die op ons vallen, hebben we een probleem.' zei ze. Ik knikte. zij kende haar gave beter dan ik en kon zich er makkelijker naar richten om dingen te zien.
'Maar voor de zon zijn oplossingen te bedenken.' zei ik glimlachend.
ze keek me verbaast aan terwijl ik een boodschappenlijstje maakte voor iemand van de wolven. ze kregen mijn kredietkaart mee, die was toch limitless. Een 50 tal bivakmutsen waar je alleen de ogen nog van zag, een 30 tal vrouwelijke, dichte doch sexy-achtige pulltjes en nog een 20 tal voor de mannen. De vrouwen waren namelijk in de meerderheid, en dat zou in ons voordeel werken.

---

Sorry dat het zolang heeft geduurd, het was de bedoeling om nog een deeltje te schrijven voor ik op reis vertrok maar daar heb ik in alle drukte niet meer aan gedacht.. maar goed, ik ben terug en een nieuw deeltje is er voor jullie please, forgive me dat het zolang geduurd heeft. .D

@Bloodysky; die film is echt goed, alleen jammer dat hij zo kort is... de andere waren veel langer hopen dat de 5de binnenkort uitkomt

@Shadowkidxxx; tuurlijk.. ik ben net 1 dagje terug, had even tijd nodig om op adem te komen, van de ander verhalen had ik nog een deeltje klaarstaan, daarom dat deze nog een beetje langer moest wachten..

@