Chapter 5

And I know this isn't enough, I still don't masure up.
      Ik staarde suf voor me uit, concentreerde me op iets anders dat het bonken in mijn hoofd en de vervelende, aanhoudende pieptoon in mijn rechter oor.
      'What are you thinking about?' Harry liet zich om mijn schoot vallen en keek me onderzoekend aan. Zijn ogen hadden een vale kleur blauw vandaag, alsof hij zich ergens zorgen om maakte.
      About the day you walked out on me and came back after two days. 'Nothing much. Just tired,' antwoordde ik rustig en woelde even door Harry's bruine krullen. Harry gromde iets en bracht zijn haren terug in model. Ik sloot mijn ogen voor een seconde en opende ze weer toen Harry van mijn schoot verdween.
      'Lou, why are you so tired all the time?' vroeg Liam en keek op van zijn laptop. Zayn keek ook op en ik zuchtte.
      'Don't know, just haven't been sleeping that well lately. Having a massive headache,' mompelde ik en wreef even hard over mijn gezicht. Meteen plaatste iemand zich naast me en legde zijn arm om mijn schouders. Ik voelde Harry's warme hand op mijn arm. Een branderig gevoel spreidde door mijn arm. Ik keek op.
      'Why didn't you tell us? How long has that been going on?'
      Ik haalde mijn schouders op. 'About a week now. It's nothing, didn't want to worry you.' Zayn rolde duidelijk met zijn ogen.
      'You should go see a doctor if it stays,' zei Niall, die kennelijk iets op twitter plaatste, aangezien mijn telefoon een geluidje maakte. Ik viste mijn telefoon uit mijn zak en opende twitter.
      'Nah, it's nothing,' zei ik toen tegen Niall en keek even opzij naar Harry. Zijn ogen boorden zich in de mijne.
      Liar, liar, pants on fire. Je hoorde het hem bijna denken. 'Can I talk to you for a sec?' Harry gebaarde naar de deur die naar de keuken leidde. Ik knikte langzaam en stond op. Ik volgde de jonge krullenbol naar de keuken en ging op de keukentafel zitten. Harry scande de ruimte en plaatste zich toen tussen mijn benen. Hij legde zijn handen op mijn bovenbenen en ik legde mijn handen op die van hem.
      'You're a big, fat liar, Louis Tomlinson,' fluisterde Harry en ik snoof verontwaardigd, waarna Harry een kusje op mijn mondhoek drukte. Ik dook achteruit en keek hem verward aan. Harry grinnikt en deed een stap achteruit, zodat hij tegen het aanrecht aan leunde.
      'Now, tell me, why didn't you tell us about that masive headache?' vroeg Harry en trok een wenkbrauw op. Ik gromde iets en trok mijn benen op. Ik zat nog steeds op de keukentafel en ik zuchtte.
      'Because it's not a big deal, it's probably nothing.' Harry rolde met zijn ogen.
      'Lou, you're hurting, you're tired and I think Niall is right, you should go see a doctor. Maybe he can give you something to take the pain away... Or, you can take some asprines!' riep hij uit en wilde de keuken uit lopen. Ik schudde mijn hoofd, wat me een beetje duizelig maakte.
      'Won't work, tried already!' riep ik Harry na en meteen verscheen hij weer in de keuken. Zijn ogen samengeknepen en hij plaatste zich weer voor me. Iets in me zei dat hij iets van plan was, maar ik wist niet of ik wilde weten wat dat was. Hij grijnsde verleidelijk en greep mijn polsen.
      'I can make you forget,' fluisterde hij in mijn oor en likte zachtjes langs mijn nek, voordat hij me los liet en de keuken uit wandelde.
---
Are you happy or are you happy?
wonder boven wonder heeft mn tante hier in France internet, dus, kan ik iets voor jullie uploaden.. niet dat het bijzonder is of dat ik er trots op ben, maar ik wilde het toch met jullie delen, omdat jullie allemaal zo lief reageren. Toch, laat ik het even hier bij, kunnen jullie leuk speculeren over die laatste zin hihi, (:
ik vind jullie reactie's zo lief allemaal, dankjulliewellx
iloveyou guyss <3