02

Niall POV

Vandaag was Daniëlle weer bij Liam, helaas. Terwijl ik de huiskamer binnen liep zette ik een fake glimlach op mijn gezicht. Ik begroete Daniëlle vriendelijk, om niet onbeschoft te lijken. "Hey Nialler ik ga straks even met Daniëlle naar de stad, wil je mee?" vroeg Liam. Ik had eigenlijk helemaal geen zin om mee te gaan, maar om dichterbij Liam te zijn is de moeite wel waard. "Oke, is goed maar dan ga ik wel even iets anders aan trekken." Liam gaf me zijn ozo mooie glimlach, hij heeft geen idee wat dat met mij doet. Elke keer als die dat doet smelt ik gewoon van binnen. ik werd wakker gemaakt uit mijn gedachte door Liam die tegen mij aan het praten was. "Niall! Ga je nog omkleden of blijf je de hele tijd naar mij en Daniëlle staren?" ik begon een beetje te blozen. Ik draaide mijn hoofd snel weg, met de hoop dat hij mij niet had zien blozen. Zo snel als ik kon rende ik naar mijn kamer. Ik trok mijn Rode polo aan en mijn beige broek. ik pakte snel nog mij suprah's en liep toen naar beneden. toen ik beneden was zag ik dat Liam en Daniëlle al in de auto zaten te wachten. Ik stapte achterin de auto en we reden naar stad toe.
****in de stad****
Omdat ik zag dat Liam en Daniëlle hand in hand liepen besloot ik maar om voor hun te gaan lopen zodat ik hun niet hoefde te zien. Daniëlle moest nog een nieuwe outfit hebben dus liepen we bijna elke kleding winkel in. Omdat ik er een beetje chagrijnig van werd besloot ik maar om even naar Nandos te gaan. "Li, ik ga even naar Nandos ik heb vanochtend bijna niks gegeten." "Hoe bedoel je bijna niks gegeten, Je had het dubble van wat ik had gegeten op." Om die opmerking moest ik wel een beetje lachen. hij had wel gelijk, maar ik eet gewoon graag. "Maar ga maar zie je dadelijk". "Is goed, doei". Eindelijk was ik van haar af.