Chapter five.

Emma
Ik kijk de jongen wat angstig aan. Geen idee waarom ik bang ben eigenlijk, want hij is echt super knap. Ik knik voorzichtig. De jongen glimlacht en rijkt dan zijn hand naar me uit. Voorzichtig pak ik hem aan en hij trekt me omhoog. De jongen met het blauwe shirt doet hetzelfde bij Dyan. Ik ga wat dichter bij Dyan staan en kijk haar aan. Aan Dyan's blik te zien vind zij die blauwe jongen wel leuk. Het is ook echt helemaal haar type, donker golfend haar, bruine ogen, een beetje getint. Eigenlijk heeft hij wel wat weg van Liam Payne. "Wat doen jullie hier helemaal alleen in dit bos?" Vraagt de jongen met het blauwe shirt. "Ehh.. We zijn verdwaald." Antwoord Dyan. "Waar moeten jullie heen dan?" Vraagt de jongen weer. "Hotel Up." Antwoord ik. "Ohh, dat is echt heel ver hier vandaan. We kunnen jullie wel naar het hotel brengen waar wij inzitten anders?" Zegt de jongen met het zwarte shirt nu. De jongen met het blauwe shrit knikt. "Dat lijkt me inderdaad een goed idee, jullie zullen wel moe zijn en honger hebben." Dyan en ik knikken tegelijk. "Eigenlijk wel ja." Antwoorden we tegelijk, waarna we beginnen te lachen. De jongens pakken onze koffers en kijken ons dan weer aan."Hoe heten jullie eigenlijk?" Vraagt de blauwe. "Dyan" Zegt Dyan. "Emma." Zeg ik. De jongens knikken. "Mooie namen." We glimlachen. "En jullie?" Vragen Dyan en ik weer tegelijk.