Part 53

~Melody Hope Turner

Een zacht gepiep wekte me. Ik opende mijn ogen. Het eerste wat ik zag was wit. Een wit plafond, witte muren, witte lakens. Al snel merkte ik dat die allemaal afkomstig waren van de ziekenhuiskamer waar ik me bevond. "Roos?" fluisterde een stem. Ik keek recht in de gezichten van Chelsea, Alice, Sophie, Louis, Niall, Liam en Harry. "Where is Zayn?" was het eerste dat ik vroeg. "He's okay", glimlachte Niall en hij knikte met zijn hoofd naar het bed naast me. "He woke up like an hour ago." Opgelucht haalde ik adem. Zayn leefde, ik leefde, iedereen leefde, alles was ok. "Anaïs?" vroeg ik. "Nobody knows where she is. But that doesn't matter, you need to be calm", zei Sophie. Ik zuchte zacht en knikte toen. Louis drukte op de bel om een verpleger te roepen en die te vertellen dat ik wakker was. Ik keek naar Zayn. Hij sliep vredig en had op zijn armen enkele brandplekken. Ook ik had er een paar. Mijn hand was er het ergst aan toe, hij was helemaal ingewikkeld in verband dus hoe het eruit zag wist ik niet. Misschien was dat het beste. "The police is looking for Anaïs", zei Alice die doorhad dat ik meer wou weten. "They know she put on the fire, so when they get here, she's going to jail", vulde Chelsea aan. Ik knikte. Eindelijk zou er einde komen aan al dat gedoe. Eindelijk zouden we geen last meer hebben van Anaïs. Eindelijk rust, maar dan moeten ze haar wel eerst vinden. Enkele verplegers kwamen binnen en onderzochten me. Mijn infuus werd aangevuld en alles werd gecontroleerd. Na een tijdje voelde ik me slaperig worden en het duurde niet lang voor alles weer zwart werd.

(Dit stukje is erg kort, ik weet het, maar het is just de wake up. Het volgende gaat langer zijn. )