Pupps

Ik kon er met mijn hoofd niet bij. Wat was er zo juist precies gebeurd? Peter kwam al snel helpen in de keuken. Wat maar beter ook was, want ik deed, maar wat. Ik had nog nooit zo'n slechte maaltijd in elkaar geflanst.
'Wow je kan zelfs goed koken met je hoofd er niet bij!' zei Peter toen ik verstrooid in de saus zat te roeren. Ik keek geschrokken op.
'Dit is zo ongelovelijk slecht,' mompelde ik beschaamd.
'Wel als jij ongelovelijk slecht kookt en ik zeg dat ik het gemaakt heb lachen mensen me uit en zeggen dat het weer een verukkelijke maaltijd van jou was,' zei Paul vanuit de deuropening. 'Weet je nog?'
'Nee,' zei Peter. 'Vertel!' Ik grinnikte
'Wel mevrouw was 7 en ik was 8,' begon Paul. 'Onze grootvader kwam eten en ik had gezegt dat ik zou koken, maar ik kan dus niet koken. Iza was ziek, maar kwam in de keuken kijken hoe ik alles verpeste. Toen heeft ze met 39 graden koorts en ongelovelijke hoofdpijn mijn armzalige, nou ja je mag het niet eens gerecht noemen, gered en toen ik zei dat ik het gemaakt had, wat ook waar was want zij had het gered, geloofde niemand het want ze vonden het nog lekker ook!'
'En je was zeven?' vroeg Peter verbaasd.
'En ze had 39 graden koorts, was kotsmisselijk en had hoofdpijn!' zei Paul trots.
'O nu ze terug is stopt het ene gezeik en gaat het andere beginnen?' vroeg Scot vanuit de woonkamer.
'Als hij nog een keer iets zegt ga ik hem slaan,' siste Paul.
'Waarom heb je hem uberhaupt uitgenodigd,' zei ik. 'Ik vind het niet erg als hij nooit meer een voet over de drempel zet.' Peter grinnikte en mompelde iets over verhuizen.
'Geen slecht idee,' mompelde Paul.
'Dat hoorde ik,' riep Scot.
'Mooi zo,' riep ik terug. 'Dan hoeven we je het niet nog eens te zeggen.' Het was even doodstil. 'Je mag ook nu gaan.'
'Of dood gaan,' zei Peter zachtjes. Ik beet op mijn lip om mijn lach in te houden, maar Paul gaf het teken dat ik moest stoppen en liep de keuken uit.
'Waarom neemt hij het voor hem op?' vroeg ik. 'Scot is een eikel.'
'Wel dat heb je sneller door dan de meeste meisjes,' zei Peter. 'Die komen er meestal achter nadat hij met ze naar bed is geweest.'
'En dan noemt hij mij een slet, de bitch,' zei ik en Peter schoot in de lach. 'Hou je mond, Pupps.'
'Noem me geen Pupps,' zei Peter verontwaardigd. Ik deed mijn mond open om wat te zeggen. 'En ook geen Peter Pan en ook geen Petiewetie.'
'Petiewetie?' vroeg ik.
'De peter versie op Scotiedotie,' zei Peter schouder ophalend. Ik schoot in de lach.
'Ik hou het bij Puppy,' zei ik. Peter wilde protesteren. 'Mijn puppy als iemand anders je zo noemt maak ik Pathé van hem of haar.' Peter dacht even na.
'Je mag ook de enige zijn die me Pupps noemt hoor,' zei hij daarna zachtjes. Ik schoot in de lach.
'Pupps klinkt inderdaad leuker dan puppy,' zei ik. 'Als iemand je puppy noemt maak ik pathé van hem of haar en als iemand Pupps noemt een ovenschotel.'
'Deal,' zei Peter.