Untill i found you ||176|| Tom

Tom

De volgende ochtend wordt ik wakker van een straaltje licht wat de kamer binnen komt. Amynthas ligt naast me nog te slapen. Haar hand rust op haar buik en op haar gezicht staat een brede glimlach. Haar haren liggen warrig om haar hoofd heen en al dat samen maakt haar juist zo schattig.
Ik stap voorzichtig uit bed. Ik wil Amynthas nog niet wakker maken. Ze kan haar slaap goed gebruiken en ze ligt er zo lief bij.

'Goedemorgen,' groet ik Gustav. Hij is vaak als een van de eerste wakker. 'Slaapt Georg nog?' Hij knikt en trekt een nors gezicht. Georg snurkt hard. Na al die jaren samen wen je er wel wat aan, maar nooit helemaal. En in een bus slaap je nooit zo lekker als in een normaal bed. 'En Bill en Emily?'
'Die staan al in de douche.' Ik knik. Bill heeft altijd de meeste tijd nodig om zich klaar te maken.

'Goedemorgen.' Met een glimlach druk ik een kus op Amynthas haar lippen. Ze is als laatste wakker, maar niemand heeft daar problemen mee. We zijn toch pas over een half uur bij het hotel. Ze heeft nog genoeg tijd om even te douchen en haar pyjama in te ruilen voor een stel kleren. 'og nergens last van gehad?' Amynthas schudt haar hoofd. 'Nog drie weken hé.'
'Ja, ja, maar je weet wat de dokter gezegd heeft.'
'Ja, dat weet ik ook wel, maar ik heb in ieder geval nog nergens last van.' Ze drukt een kus op mijn lippen en daarna verdwijnt ze naar onze kamer om zichzelf en Levi klaar te maken.

'Ah, frisse lucht!' zegt Georg overdreven als hij de bus uit stapt. 'Jij bent van ons degene die het meest stinkt hoor,' zeg ik met een grijns. Georg steekt zijn tong uit. 'Dat betekend niet dat ik er geen last van heb hoor.'
'Mag ik op je rug?' Levi trekt me aan mijn spijkerbroek. Ik glimlach en knik. 'Bill kan je hem op mijn rug zetten?' Met wat hulp van Bill zit Levi nog geen minuut later op mijn rug. Zijn armpjes slaat hij om mijn nek en hij pakt zijn handen stevig vast zodat hij niet kan vallen. Glimlachend maak ik extra grote stappen zodat Levi op mijn rug veel meebeweegt. Hij giert het uit van het lachen wat voor een brede glimlach op mijn gezicht zorgt. Levi voelt echt aan als mijn eigen kindje.

Sorry dat het volgende stuk zo lang duurde!