005

Gelukkig geloofde hij me. 'Zullen we ook maar naar het restaurant gaan?' vroeg ik en liep weg. Man. Waarom moest ik nou altijd zo dom doen als hij in de buurt was. Harry liep achter me aan en we liepen naar beneden toe. Snel ging ik naast Mai zitten en keek via mijn ooghoeken naar Harry. Toen hij opkeek, keek ik snel naar mijn beker. Snel dronk ik er wat uit en hoorde Mai weer een kots geluidje maken. 'Ow wat onbeleefd. Wil je soms ook een slokje?' vroeg ik en duwde de beker in haar gezicht. 'Ieuw!' gilde ze en duwde hem weg. Snel nam ik nog een slokje en liet het over mijn tanden gaan. Voorzichtig slikte ik door en glimlachte breed naar Mai toen ze opkeek. Mijn tanden waren rood van het dierenbloed waardoor ze zich helemaal kapot schrok. 'Andy!' gilde ze en sloeg een hand voor haar ogen. Snel likte ik mijn tanden schoon en begon keihard te lachen. 'Sorry schat.' zei ik en zette een poeslieve glimlach op. 'Het zag er trouwens wel grappig uit.' zei ze uiteindelijk. Ik grinnikte en dronk de hele beker leeg. 'Meneer?' vroeg ik en stond op. Ik rammelde met mijn beker en hij knikte. Snel liep ik naar onze kamer toe en spoelde mijn beker om. Nu kon ik hem vanavond ook nog gebruiken. Daarna haastte ik me weer terug naar beneden. Mnr. de Vos stond net op. 'Mensen!' riep hij en klapte in zijn handen. 'We gaan weer naar de kamer toe. Daar gaat iedereen op de bank zitten en houdt iedereen zijn mond dicht.' Iedereen stond op en liep weer naar boven toe. 'Vanavond,' begon hij en deed de deur dicht. 'Slapen we hier binnen. Morgen mogen jullie het stadje in en verzamelen we om vier uur op het strand.' zei hij en opende een deur in de kamer. 'Hier kun je ook heen trouwens.' zei hij en wees door de deur. 'Ga maar doen wat je wilt doen maar verlaat het hotel niet.' zei hij. 'Om tien uur ligt iedereen in zijn bed.'