Hoofdstuk 37

Als Jason na een klein uurtje weer thuis komt heeft hij twee tassen vol met boodschappen bij zich. Ik haast me on hem te helpen met de tassen. Ik pak een tas van hem aan en loop naar de keuken. 'Dank je, ga maar weer zitten ik ruim het wel op.' zegt hij. Ik haal mijn schouders op en ga weer op de bank zitten. Na een kwartiertje komt Jason weer binnen met twee glazen cola. 'Lekker, dank je.' zeg ik glimlachend. 'Wil je nog wat doen vandaag? Als je wil kunnen we naar het zwembad gaan?' stelt Jason voor. 'Ja leuk! Ik heb alleen geen bikini.' zeg ik. 'Dan gaan we eerst langs het winkelcentrum.' zegt Jason. 'Oke!' zeg ik blij en ik spring op. Vijf minuten later zijn we in het winkelcentrum en heb ik een bikini gevonden die ik wil passen. Gelukkig past hij perfect. Jason rekent af aangezien ik geen heldere heb en we gaan opweg naar het zwembad. Nog geen vijf minuten later komen we aan bij het zwembad. Jason koopt twee kaartjes en we lopen richting de pasjokjes. Als we ons allebei hebben omgekleed en de spullen in een kluisje hebben gepropt lopen we naar het grote bad. Net als ik daar in wil springen voel ik twee armen om mijn middel die me optillen en mee nemen. Ik kijk om en kijk in het lachende gezicht van Jason. Ik wil wat zeggen maar dan zie ik de hoge glijbaan. Ik ben altijd al bang geweest voor hoogtes. 'Nee, niet de glijbaan.' smeek ik. Jason luister niet en hoe hard ik ook tegenstribbel hij sleept me mee. Als we aan de beurt zijn ben ik doodsbang. Jason merkt het en gaat achter me zitten en hij houdt me vast. Als we beneden zijn vraagt Jason: 'Was dat nou zo erg?' ik lach een beetje. 'Eigenlijk niet.' hij schiet in de lach en al snel lach ik mee. Voor één keer kan het me niet schelen dat mensen me raar aankijken.