Emine and Niall - the hospital (MsSykesss)

Lachend keek ik de klas rond, opzoek naar de jongen met de blonde haren, die meestal bij Frans naast me zit. Teleurgesteld kijk ik naar mijn blad als ik hem niet zie. De leerkracht komt binnen en laat de les beginnen. Nu weet ik zeker dat hij niet meer komt. Hij is er altijd als eerste, waarom nu niet, net nu we een groepswerk hebben. Ik zucht en begin geïrriteerd de opdracht te lezen. Als de bel gaat storm ik naar buiten en ga op de bank bij mijn vriendinnen zitten. Ik zucht waardoor hun gesprek stilvalt en ze even aankijken. “Wat is er Emine?” “Ik moet samenwerken met Niall voor Frans, de opdracht moet binnen 2 dagen afzijn en ik heb Niall nog niet eens gezien vandaag.” Ik zucht en kijk boos het pleintje rond. “en kijk zelfs nu is hij er niet.” ‘Hij komt wel misschien is hij gewoon ziek.” Ik knik. Ik schrik op als ik een hese stem iets hoor vragen. “Is Eline hier?” “ja dat ben ik.” Zeg ik tegen de jongen met de krullen. Hij kijkt me met een lach aan. “Ik ben Harry, de beste vriend van Niall.” Ik knik en zie hoe Harry zijn lach verdwijnt. “Ik hoorde dat jij samen met Niall moet samenwerken. Niall ligt in het ziekenhuis, de dokters weten nog niet wat hij heeft en het lijkt erop dat ze hem er nog wel een tijdje gaan houden.” Ik schrik van wat Harry me verteld. “Ik denk dat je maar eens moet langsgaan om ter zien hoe jullie de opdracht gaan regelen.” Vervolgt hij zachtjes. “Hoe gaat het met hem?” zeg ik een beetje overdondert. “Hij had veel pijn toen hij binnen ging, die is nu wel weg dankzij de pijnstillers. Maar hij kan niet echt makkelijk lopen.” Ik knik. “Ik zal eens langsgaan als ik jou was.” Zegt hij terwijl hij terug naar zijn vrienden stapt.

Die avond stap ik het ziekenhuis binnen dat Harry me heeft doorgegeven. “Hallo, ik kom voor Niall.” De vrouw achter de balie knikt en geeft me zijn kamernummer ik neem de lift en stap naar binnen. Ik stap naar de kamer en stap na een klopje naar binnen. Ik zie Niall op zijn bed zitten, hij ziet bleek. Maar is nog altijd de mooie jongen die mijn hart stal. Hij lacht als hij me ziet. “Hallo Emine.” Zegt hij met een zachte stem. Ik lach. “Hejj Niall.” “Harry zei al dat je ging komen.” “Ja hij gaf me alle gegevens door. Een goed vriend.” Zeg ik terwijl ik lach. “Geef die opdracht maar de sneller we eraan beginnen de sneller het gedaan is.” Ik knik. We moeten elkaar interviewen.

Als het al redelijk laat is zit ik nog steeds in het ziekenhuis. De opdracht is al gedaan, maar Niall vroeg of ik wou blijven. En natuurlijk kan ik geen nee zeggen. We hebben al veel gelachen en nu lig ik naast Niall in het bed. Mijn ogen zijn gesloten. “Je t’aime.” Fluistert Niall in mijn oor. Hij denkt vast dat ik slaap. “Hejj, je bent wakker.” Roept hij plots. Ik doe mijn ogen open en zie hoe Niall rood word. “Ik jou ook fluister ik. Meteen kijkt hij op. “ja ik hoorde je.” Zeg ik als ik dichter naar hem toeschuif. Niall kijkt me even aan en lacht dan voorzichtig. Ik lach terug en duw mijn lippen zachtjes op de zijne. Meteen zoent hij terug. Ik lach en schrik als ik plots een kuchje hoor. De dokter kijkt ons met een lach aan. “Ik wist niet dat je een vriendin had.” Niall kijkt me even aan en wil iets zeggen maar ik ben hem voor. “Ja dat heeft ie, en ik laat hem nooit meer gaan.” Zeg ik meet een grote lach. “Ik jou ook niet.” Fluistert hij voor hij zijn lippen weer kort op de mijne drukt.

sorry dat het weer lang duurde. ik ga proberen het volgende hoofdstukje sneller te posten. Veel leesplezier!